این حديث دو اشكال دارد: 1. در خیلی از روایات جمله «اسمه اسمى و اسم ابيه اسم ابى» وجود ندارد. 2. احتمال زيادي هست که این روایت از مجعولات عباسیان باشد؛ زیرا آنان براى تأييد سلطنت خود و تشويق مردم به بيعت با مهدى خليفه عباسى دست به هر كارى از جمله جعل حديث و نسبت دادن آن به رسول خدا(ص) می زدند.

برخى از علماى اهل سنت تنها به ولادت فرزندى به نام مهدى از امام عسكري(ع) اشاره كرده اند، ولى برخى تصريح به زنده و منجى بودن او دارند. مثلا: محمد بن يوسف گنجى شافعى مى گويد: «ابو محمد حسن عسكرى(ع) از خود فرزندى به جاى گذاشت كه همان امام منتظر است». عبدالوهاب شعرانى حنفى مى گويد: «در آخرالزمان اميد به خروج مهدى است. او از اولاد امام حسن عسكرى(ع) است. ولادت او نيمه شعبان سال 255 هجرى اتفاق افتاد، تا به حال زنده است تا با حضرت عيسى(ع) اجتماع كند».

کتاب «الخلاف» که نام اصلی آن «الخلاففی الاحکام» یا «مسائل الخلاف»می باشد، توسط شیخ ابوجعفر محمد بن حسن طوسی معروف به شیخ طوسی (358 ق ـ 460 ق) تالیف شده است و یکی از مهمترین و نخستین کتاب ها در زمینه فقه مقارن به شمار می رود.

گروهى از علماى اهل سنت كه در علم حديث تخصص دارند به تواتر احاديث در موضوع مهدويت تصريح نموده اند كه به عنوان نمونه به افراد زیر اشاره می شود: ابن قيم جوزيه در المنار المنيف في الصحيح و الضعيف، جلال الدين سيوطى در الحاوي للفتاوي، ابن حجر هيتمى در الصواعق المحرقة، تفتازانى در شرح المقاصد في علم الكلام، شيخ ناصر الدين البانى، قاضى شوكانى و ... .

گروهى از علماى اهل سنت به صحت يا حسن بودن احاديث مهدى(عج) تصريح نموده و برخى نيز به تواتر آن اعتراف دارند. به عنوان نمونه مي توان به ترمذى در الجامع الصحيح، حاكم نيشابورى در المستدرك على الصحيحين، ابن اثير در النهاية، قرطبى در التذكرة، ابن حجر عسقلانى در تهذيب التهذيب و ... اشاره كرد.

گروهى از علماى اهل سنت به ولادت فرزندى براى امام حسن عسكرى(ع) به نام مهدى(عج) اعتراف نموده اند. مانند: ابن خلكان شافعى در «وفيات الأعيان و أنباء أبناء الزمان»، ابن اثير در «الكامل في التاريخ»، ابن حجر هيتمى در«الصواعق المحرقة»، ابن عربى در «فتوحات مكيه»، ياقوت حموى در «معجم البلدان» و ...