آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

این حديث دو اشكال دارد: 1. در خیلی از روایات جمله «اسمه اسمى و اسم ابيه اسم ابى» وجود ندارد. 2. احتمال زيادي هست که این روایت از مجعولات عباسیان باشد؛ زیرا آنان براى تأييد سلطنت خود و تشويق مردم به بيعت با مهدى خليفه عباسى دست به هر كارى از جمله جعل حديث و نسبت دادن آن به رسول خدا(ص) می زدند.

غالب علماى اهل سنت معتقدند كه نام پدر حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه) عبدالله است و اين به جهت روايتى است كه ابو داوود در «سنن» خود از رسول خدا(صلى الله عليه و آله) نقل كرده كه فرمود: «اِسْمُهُ اِسْمِي وَ اِسْمُ اَبِيهِ اِسْمُ اَبِي»(1)؛ (نام مهدى همنام من و نام پدرش همنام پدر من است) و اين با اعتقاد علماى اماميه سازگارى ندارد؛ زيرا آنان، حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه) را فرزند امام عسكرى(عليه السلام) مى دانند.
در پاسخ بايد گفت:
1. اين مضمون در «صحيح» ترمذى و «سنن» ابن ماجه و كتاب هاى ابو نعيم كه در مورد امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) تأليف شده و نيز در «مسند» احمد بن حنبل آمده؛ ولى تعبیر «اِسْمُهُ اِسْمِي وَ اِسْمُ اَبِيهِ اِسْمُ اَبِي» در آنها وجود ندارد و نيز در روايات اهل بيت(عليهم السلام) چنين تعبيرى وجود ندارد.
2. احتمال زيادى داده مى شود كه روايت فوق با ذيلش از مجعولات و موضوعات عباسيان باشد؛ زيرا شكى نيست كه دولت عباسى براى تأييد سلطنت خود و تشويق مردم به بيعت با محمد بن عباس ملقب به مهدى عباسى سومين خليفه دولت عباسى دست به هر كارى از جمله جعل حديث و نسبت دادن آن به رسول خدا(صلى الله عليه و آله) می زدند.
منصور عباسى كه عبدالله نام داشت فرزندش محمد را به عنوان خليفه و جانشين خود تعيين نمود و مردم را تشويق به بيعت با او كرد. او براى ترغيب بيشتر مردم به اين كار لقب فرزندش را مهدى گذاشت تا مردم به گمان اينكه او مهدى منتظر و موعود است با او بيعت كنند؛ ولى از آنجا كه اسم خودش عبدالله بود دستور داد تا حديثى جعل كرده و در آن اسم پدر مهدى امت را عبدالله معرفى كنند.(2)،(3)