طولانی بودن عمر حضرت نوح(ع) به چند دلیل امكان داشته است: 1. در آن زمان عمر همه مردم طولانی بوده است. 2. به اعتقاد دانشمندان، عمر انسان حدّ و مرز مشخصی ندارد، و می شود با تغییر شرایط عمر انسان را افزایش داد. 3. اگر خداوند اراده نمايد مطلبى تحقّق يابد بى درنگ واقع مي شود، هر چند رمز و رازش بر ما روشن نباشد، و عمر طولانى برخى از اولياى الهى از اين طريق نيز قابل توجيه است.

دانشمندان رمز و راز تعبیر قرآن در «شفا» دانستن عسل را ناشی از ویژگیهایی مانند: فاسد نشدن و آلوده نشدن به میکروب، گردآوردن خواص گیاهان و گلها به صورت یکجا، دارا بودن ویتامین ها و مواد معدنی موثر در خون سازی، رفع خستگی و فشردگی عضلات، تقویت دستگاه گوارش و قلب، درمان معده و ... می دانند. همچنین فيثاغورث به شاگردان خود توصيه مى كرد "تا مى ‌توانيد عسل و نان بخوريد" و بقراط مى ‌گفت: «اگر مى خواهيد عمر طولانى داشته باشيد بايد عسل بخوريد».

اگر انسان براى فنا و نيستى آفريده شده، بايد عاشق فنا باشد، در حالى كه قيافه مرگ در هيچ زمانى براى انسان خوشايند نبوده؛ بلكه با تمام وجود عاشق بقاء و جاودانگی است و اين عشق و علاقه، در اعمال و رفتار انسان ها قابل مشاهده است. در واقع اگر براى فنا آفريده شده ايم، علاقه ی به بقا، علاقه ای مزاحم، و يا لااقل بيهوده و بى مصرف است. امام علی(ع) اين حقيقت را در جمله كوتاهی بیان فرموده: «شما براى بقا آفريده شده ايد نه براى فنا».

خداوند بر هر امری که محال ذاتى و وقوعى نباشد، قادر است و محال نيست كه به خاطر مصلحت هایی عمر شخصى را طولانى كرده و او را از آفات مرگ نگه دارد. حيات و طول عمر حضرت مهدی(عج) نیز همراه با معجزه و خرق عادت است و اين امر طبيعتاً محال نيست و علم نمى تواند آن را به طور مطلق نفى كند؛ زیرا اسباب تأثير گذار در عالَم، منحصر در شناخت ظاهرى ما نيست؛ علاوه بر اینکه همین اسباب را نیز بطور کامل کشف نکرده ایم. لذا ممکن است عواملى در فرد یا افرادى از بشر وجود داشته باشد که بتواند عمر او را طولانى سازد به حدى که گاه به هزار یا هزاران سال برسد.