اهميّت فصاحت و بلاغت و اعجاز در قرآن

چرا اعجاز قرآن بيشتر از جهت فصاحت و بلاغت مورد توجه بوده است؟

برخی اعجاز قرآن و دعوت به معارضه را منحصر در فصاحت و بلاغت آن می دانند. آنان معتقدند، قرآن در اوج فصاحت عصر جاهلی نازل شده و معجزات پیامبران نیز همواره همسو با علوم و هنرهای پیشرفته عصر خود وارد شده است. قرآن نیز معجزه ای است که متناسب با دانش عصر خود نازل شده، بنابراین اعجاز قرآن منحصر در فصاحت و بلاغت است. این قرائن همگی نشان از اعجاز قرآن از نظر فصاحت و بلاغت دارد، اما انصاف این است که اعجاز قرآن منحصر در فصاحت و بلاغت نیست و جنبه های دیگر اعجاز قرآن نیز کاملا آشکار است.

شبهه بشرى بودن قرآن

آیا ممکن است قرآن توسط یک بشر به پیامبر(صلى الله علیه وآله) تعلیم شده باشد؟

اگر منظور این است که: معلم پیامبر(ص) در تعلیم الفاظ قرآن یک انسان بیگانه از زبان عرب، بوده است؛ که این نهایت رسوائى است. یک غیر عرب، چگونه مى تواند عباراتى این چنین بیاورد که صاحبان اصلى لغت همگى در برابر آن عاجز بمانند و حتى توانائى مقابله با یک سوره آن را نداشته باشند؟!. و اگر منظورشان این است که: محتواى قرآن از یک معلم عجمى گرفته شده است، باز این سؤال پیش مى آید که ریختن آن محتوا در قالب چنین الفاظ و عباراتی که همه فصحاى جهان عرب در برابر آن زانو زدند، به وسیله چه کسى انجام شده است؟

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال علي (عليه السلام):

اَلْحَاجُّ وَالْمُعْتَمِرُ وَفْدُ اللَّهِ، وَ حَقٌّ عَلَى اللَّهِ أَنْ يُکْرِمَ وَفْدَهُ وَ يَحْبُوَهُ بِالْمَغْفِرَةِ.

حج گزار و عمره گزار، واردشدگان بر خداوند مى باشند و بر خدا است که وارد شده بر خود را گرامى داشته، او را مشمول مغفرت و آمرزش خويش قرار دهد.

وسائل الشيعه: 4/116