نخستین مسلمان در کلام علماى اهل سنت

علماى اهل سنت چه کسى را به عنوان نخستین مسلمان در کتاب هاى خود ذکر کرده اند؟

اسکافى، ذهبى، طبرى، ابن عبد ربّه، شيخ محمّد خضرى، شيخ محمّد صبّان، دکتر محمّد عبده يمانى، زرندى حنفى و تعداد بسياري از علماي اهل سنت بر پيشي گرفتن علي(ع) در اسلام بر سايرين در حالي که نوجوان بوده تاکيد دارند.

صحت سند حدیث یوم الدار

چه کسانى صحت سند حدیث یوم الدار را تأیید کرده اند؟

در صحّت سند حدیث «یوم الدار» جاى هیچ گونه شک و شبهه اى نیست. برخى به صحّت حدیث و برخى به تواتر آن اعتراف نموده اند. مانند: ابن ابى الحدید در شرح نهج البلاغه، متقى هندى در کنز العمال، ابوجعفر اسکافى معتزلى، احمد بن حنبل درالمسند، ابن اثیر در الکامل و... . شیخ مفید(ره) مى گوید: «نقّادین آثار، اجماع بر صحّت آن نموده اند». و ابوالصلاح حلبى در تقریب المعارف مى گوید: «ناقلین از فریقین بر نقل این واقعه، همانند نقل معجزات اتفاق دارند».

 راویان حدیث «علىٌّ مع الحق» از علماى عامّه

از دانشمندان اهل سنت چه کسانى حدیث «علىٌّ مع الحق» را نقل کرده اند؟

ترمذى، ابن اثیر، حاکم نیشابورى، ذهبى، فخر رازى، خطیب بغدادى، ابن ابى الحدید و ده ها دانشمند اهل سنت، حدیث «عَلِيٌّ مَعَ الحَقّ» را نقل کرده اند.

مورخین اهل سنت و نقل مضمون واقعه یوم الدار

از مورخین مورد قبول اهل سنت چه کسانى مضمون واقعه یوم الدار را نقل کرده اند؟

برخى از مورخین مورد قبول اهل سنت که مضمون واقعه«یوم الدار» را نقل کرده اند عبارتند از: ابن اثیر، طبرى، ابن کثیر دمشقى، ابو الفداء، حلبى، زینى دحلان، ابن ابى الحدید، ابوجعفر اسکافى، نووى، خازن، بغوى، ابن کثیر، ابن عساکر، متقى هندى، حاکم حسکانى، نسائى، گنجى شافعى، زرندى حنفى، هیثمى، حموى، سیوطى، جرجى زیدان، احمد بن حنبل، حاکم نیشابورى، سبط بن جوزى، ابن سعد و دیگران. به گفته علامه امینی آنقدر اسناد روایت قوی است که مورخان آنرا مسلم دانسته و به صورت شعر و نثر آورده اند.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال ابي عبدالله (عليه السلام)

مَنْ مَاتَ فِي طَرِيقِ مَکَّةَ ذَاهِباً أَوْ جَائِياً أَمِنَ مِنَ الْفَزَعِ الاَْکْبَرِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ.

کسى که در راه رفتن يا بازگشتن از مکه بدرود حيات گويد، از ترس و هراس روز قيامت ايمن گردد.

تهذيب الاحکام: 5/23/68