ولید بن عقبه برادر مادری عثمان است که در روز فتح مکّه مسلمان شد. آیه «ان جاءکم فاسق بنباء...» درباره او نازل شد. وی زیاد مى گسارى مى کرد و مشهور است که نماز صبح را در حال مستی چهار رکعت خواند. او با انصار و امام علی(ع) دشمن بود و امام را دشنام می داد. ولید در موارد مختلفی با پیامبر(ص) مخالفت کرده که در قرآن و کلام پیامبر(ص) از او به فاسق یاد می شود.

بلاذرى در «الأنساب» نوشته: «چون ولید به کوفه آمد، از عبدالله بن مسعود، خزانه دار را گماشته شده بر بیت المال یافت، از او مالى قرض کرد، ابن مسعود نیز به وى قرض داد، سپس آن پول را از او طلب کرد، اما ولید در این زمینه با عثمان نامه نگارى کرد، و عثمان به عبدالله بن مسعود نوشت: «تو تنها خزانه دار ما هستى پس به خاطر مالى که ولید گرفته است متعرّض او نشو». ابن مسعود نیز کلیدها را انداخت و گفت: «من گمان مى کردم خزانه دار مسلمین هستم، و امّا اگر خزانه دار شما هستم احتیاجى به آن ندارم».

طبرى از ابو جناب کلبى نقل مى کند که على(ع) در قنوت نماز صبح عده اى را لعن مى نمود؛ وى مى نویسد: «على(ع) در قنوت نماز صبح مى گفت: خداوندا! معاویه و عمرو[عاص] و أبو الأعور سلَمى و حبیب[ابن مسلمة] و عبدالرحمن بن خالد و ضحّاک بن قیس و ولید را لعنت کن».