آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در قرآن آياتى وجود دارد که به رابطه «علم» و «ايمان» و پيوند مستحكم اين دو مى پردازد. در یک جا می فرماید: «آنها كه داراى علمند بدانند اين قرآن حقى است از سوى پروردگارت و به آن ايمان بياورند». در جای دیگر می فرماید: «راسخان در علم می گويند: ما به همه آيات الهى ايمان آورده ايم». همچنین در داستان موسی(ع) ساحران به خاطر آگاهى و علمشان دريافتند که آنچه موسى(ع) نشان داد معجزه است و علم به اعجاز پيدا كردند و ايمان آوردند.

در قرآن آياتى مى بينيم كه روشنگر رابطه «علم» و «ايمان» و پيوند مستحكم اين دو است، به عنوان نمونه به چند آيه اشاره مى كنيم: «وَ لِيَعْلَمَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَيُؤْمِنُوا بِهِ فَتُخْبِتَ لَهُ قُلُوبُهُمْ»(1)؛ (هدف اين است كه آنها كه داراى علمند بدانند اين قرآن حقى است از سوى پروردگارت، و به آن ايمان بياورند و دلهايشان در برابر آن خاضع گردد). «وَ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا وَ مَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُوْلُوا الاَلْبَابِ»(2)؛ (راسخان در علم گويند: ما به همه آيات الهى ايمان آورده ايم، همه از سوى پروردگار ما است و تنها صاحبان عقل متذكّر مى شوند).
از حوادث تاريخى كه رابطه مستحكم بين علم و ايمان را تأييد مى كند، داستان ساحران عصر فرعون است، كه وقتى به خاطر آگاهى از فن سحر دريافتند، آنچه موسى(عليه السلام) نشان داد معجزه است و علم به اعجاز پيدا كردند، ايمان آوردند و تهديدهاى فرعون نيز مؤثر واقع نشد؛ و در جواب او گفتند: «هرگز تو را بر دلائل روشنى كه به سراغ ما آمده است مقدم نخواهيم داشت».(3) فرعون سرانجام تهديد خود را عملى كرده و آنها را به شهادت رساند؛ مفسّر بزرگ مرحوم طبرسى درباره آنها مى نويسد: «كانُوا اَوَّلَ النّهارِ كُفّاراً سَحَرة و آخِرَ النَّهارِ شُهَداء بَرَرَة»؛ (در آغاز آن روز، كافر و ساحر بودند، اما در پايان همان روز شهيدانى در زمره نيكان).(4)