آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

پیامبر(ص) در آخرین روزهای عمر شریف خود اسامه را به فرماندهی سپاه مسلمانان برای جنگ با رومیان منصوب کرد و پرچم فرماندهی را به او داد و همه بزرگان مهاجر و انصار نیز در لشکر او حاضر شدند. وقتی زمزمه اعتراض برخی از اصحاب به خاطر جوانی اسامه به گوش ایشان رسید، با اینکه بسیار مریض بودند در مسجد حاضر شدند و ضمن ایراد خطبه ای همگان را به اطاعت از او فراخواندند. پیامبر(ص) تا آخرین لحظات زندگی با برکت شان توصیه می کردند که لشکر اسامه ماموریت خود را به انجام برساند.

روز دوشنبه چهار روز مانده به پایان ماه صفرسال یازدهم هجرت، پیامبر اکرم (صلي الله عليه و آله) دستور داد مسلمانان برای جنگ با روم آماده شوند، چون صبح شد، پیامبر (صلي الله عليه و آله) اسامه را طلبید و به او فرمود: «به سوی جایگاه کشته شدن پدرت حرکت کن، و بدان که من تو را فرمانده این لشگر نمودم، پس بامدادان بر اهل «اُبنی»(1) بتاز... اگر خداوند تو را یاری نمود و به پیروزی دست یافتی توقف خود را در میان آنان کوتاه کن، و با خود راهنمایانی همراه کن، و جاسوسانی را پیش روی خود قرار ده.»

روز چهار شنبه که شد، تب و سردردی عارض پیامبر(صلي الله عليه و آله) گردید.

پیامبر در صبحگاهان روز پنج شنبه پرچمی به فرماندهی اسامه برافراشت، و آن را بدست «بریدة بن الحصیب الاسمی» سپرد، و «جرف»(2) را پایگاه لشگر معین نمود. وهیچکس از چهره های سرشناس مهاجرین وانصار نماند، مگر آن که به این سپاه ملحق گردید.از جمله «ابوبکر» و «عمر بن خطاب» و «ابو عبیدة بن الجراح» و «سعد بن ابی وقاص»، و «سعید بن زید»، و «قتادة بن نعمان» و «سلمة بن اسلم بن حریش»، جزء آن لشگر بودند. و پیامبر(صلي الله عليه و آله) به اسامه فرمود: «به نام خدا و در راه خدا به سوی جنگ بشتاب، و با منکرین خدا نبرد کن. عده ای ناراحت شده و اظهار داشتند: «جوانی فرمانده و رئیس پیشگامان مهاجرین می شود؟»

این خبر به پیامبر(صلي الله عليه و آله) رسید. حضرت خشمگین شده و در حالی که بر اثر سر درد دستمالی به سر بسته و قطیفه ای بدوش انداخته بود، وارد مسجد شد و پس از حمد خداوند فرمود: «این چه سخنی است که از بعضی از شما در مورد فرماندهی اسامة به من رسیده است؟ شما اگر امروز درباره فرماندهی اسامة اظهار نگرانی می کنید، درباره فرماندهی پدر او نیز همین گونه نگران بودید، به خدا سوگند او شایسته فرماندهی بود و فرزندش نیز پس از او شایسته فرماندهی است... و او محبوب ترین افراد نزد من است با او به نیکی رفتار کنید زیرا او از بهترین افراد شماست.

پیامبر (صلي الله عليه و آله) پس از ایراد این سخنان رهسپار منزل گردید و مسلمانانی که قرار بود با اسامة حرکت کنند، گروه گروه با پیامبر(صلي الله عليه و آله) وداع کرده و در پایگاه جرف به اسامة پیوستند.

و این درحالی بود که بیماری پیامبر(صلي الله عليه و آله) رو به شدت می­ گذاشت و حضرت مرتب می فرمود: لشگر اسامة ماموریت خودرا انجام دهد(3) ،(4)