آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

از آيات قرآن استفاده مى شود كه هواپرستى يكى از عوامل بت پرستى بوده است؛ چنانكه در داستان سامرى مى خوانيم: هنگامى كه موسى(ع) از او سؤال كرد چرا اين كار را كردى؟ او در پاسخ گفت: «وَكَذَلِكَ سَوَّلَتْ لِي نَفْسِى»؛ (و اين كارى بود كه [هواى] نفس من در نظرم جلوه داد).

از آيات قرآن استفاده مى شود كه هواپرستى يكى از عوامل بت پرستى بوده است؛ چنانكه در داستان سامرى مى خوانيم: هنگامى كه موسى(عليه السلام) از او سؤال كرد چرا اين كار را كردى؟ او در پاسخ گفت: (من چيزهايى ديدم كه آنها نديدند، من قسمتى از آثار رسول و فرستاده خدا را گرفتم، و بعد آن را دور افكندم و به سوى آئين بت پرستى روى آوردم)؛ «وَكَذَلِكَ سَوَّلَتْ لِي نَفْسِى»(1)؛ (و اين كارى بود كه [هواى] نفس من در نظرم جلوه داد.)
همچنين از آيات قرآن استفاده مى شود كه تزيينات و وسوسه هاى شيطانى از عوامل پيدايش يا تداوم بت پرستى بوده؛ چنانكه در داستان ملكه سبا مى خوانيم هنگامى كه هدهد خبر بت پرستى قوم سبا را به سليمان(عليه السلام) داد؛ چنين گفت: «وَجَدْتُّهَا وَقَوْمَهَا يَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ مِنْ دُونِ اللهِ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ فَهُمْ لاَ يَهْتَدُونَ»؛ (او و قومش را ديدم كه براى خورشيد سجده مى كنند نه براى خدا؛ و شيطان اعمالشان را در نظرشان جلوه داده، و آنها را از راه [حق] بازداشته؛ از اين رو هدايت نمى شوند). (2)
ولى بايد توجّه داشت كه هواى نفس و وسوسه هاى شيطان در قالب پندارگرايى و تقليد كوركورانه و تعصّب لجوجانه ظاهر مى شود. (3)