پاسخ اجمالی:
به طور کلى باید گفت: محتواى این سوره ناظر به پنج مطلب است: 1 ـ مسأله «توحید» و قسمتى از نشانه هاى خداوند در عالم هستى و صفات پاک او از جمله«توحید»، «ربوبیت» و «الوهیت». 2 ـ مسأله «معاد». 3 ـ مسأله«نبوت» انبیاء و مخصوصاً پیامبراسلام(ص). 4 ـ بیان بخشى از نعمتهاى بزرگ خدا و سرنوشت شکرگزاران و کفران کنندگان، ضمن بیان گوشه اى از زندگى«سلیمان»(ع) و قوم«سبأ». 5 ـ دعوت به تفکر و اندیشه و ایمان و عمل صالح و تأثیر این عوامل در سعادت و نیک بختى بشر.
پاسخ تفصیلی:
این سوره که به مناسبت، شرح سرگذشت قوم «سبأ» به نام «سبأ» نامیده شده از سوره هاى «مکّى» است و مى دانیم محتواى سوره هاى مکى معمولاً بیان معارف اسلامى و ریشه هاى اعتقادى مخصوصاً «مبدأ» و «معاد» و «نبوت» است.
و بیشترین بحث این سوره نیز، روى همین امور دور مى زند، چرا که مسلمانان در دوران «مکّه» مى بایست از نظر عقائد ساخته مى شدند، و براى پرداختن به فروع و تشکیل حکومت اسلامى، و پیاده کردن تمام برنامه هاى اسلامى، آماده مى گردیدند.
به طور کلى باید گفت: محتواى این سوره ناظر به پنج مطلب است:
1 ـ مسأله «توحید» و قسمتى از نشانه هاى خداوند در عالم هستى و صفات پاک او از جمله «توحید» «ربوبیت» و «الوهیت».
2 ـ مسأله «معاد» که از همه مسائل در این سوره بیشتر مطرح شده، از طرق مختلف درباره آن بحثهاى گوناگونى عنوان گردیده.
3 ـ مسأله «نبوت» انبیاى پیشین، و مخصوصاً پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) و پاسخ به بهانه جوئیهاى دشمنان درباره او و بیان پاره اى از معجزات انبیاء سلف.
4 ـ بیان بخشى از نعمتهاى بزرگ خدا و سرنوشت شکرگزاران و کفران کنندگان، ضمن بیان گوشه اى از زندگى «سلیمان»(علیه السلام) و قوم «سبأ».
5 ـ دعوت به تفکر و اندیشه و ایمان و عمل صالح و تأثیر این عوامل در سعادت و نیک بختى بشر.
و مجموعاً برنامه جامعى را براى تربیت جستجوگران حق تشکیل مى دهد.(1)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.