پاسخ اجمالی:
در این سوره چهار بخش عمده وجود دارد: 1- نخست سخن از رسالت پیامبراسلام(ص) و قرآن مجید و هدف از نزول این کتاب بزرگ آسمانى و گروندگان به آن است. 2- بخش دیگرى از این سوره به رسالت سه نفر از پیامبران الهى می پردازد. 3- بخشى از این سوره، درباره آیات و نشانه هاى عظمت پروردگار در عالم هستى است. 4- بخش مهم دیگرى از این سوره درباره مسائل مربوط به معاد و چگونگى حشر و نشر و سؤال و جواب در روز قیامت و پایان جهان و بهشت و دوزخ سخن مى گوید.
پاسخ تفصیلی:
این سوره در «مکّه» نازل شده است، بنابراین، محتواى آن از نظر کلى همان محتواى عمومى سوره هاى مکّى است که از توحید و معاد و وحى و قرآن و انذار و بشارت، سخن مى گوید، در این سوره چهار بخش عمده مخصوصاً دیده مى شود:
1 ـ نخست سخن از رسالت پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) و قرآن مجید و هدف از نزول این کتاب بزرگ آسمانى و گروندگان به آن است و تا آیه یازده آن را ادامه مى دهد.
2 ـ بخش دیگرى از این سوره از رسالت سه نفر از پیامبران الهى و چگونگى دعوت آنها به سوى توحید و مبارزه پى گیر و طاقت فرساى آنها با شرک، سخن مى گوید که در حقیقت یک نوع تسلى و دلدارى به پیامبر(صلى الله علیه وآله) و ارائه طریق در انجام رسالت بزرگ او است.
3 ـ بخشى از این سوره، از آیه 33 شروع مى شود و تا آیه 44 ادامه دارد، مملوّ از نکات جالب توحیدى و بیان گویا از آیات و نشانه هاى عظمت پروردگار در عالم هستى است، در قسمتهاى اخیر سوره نیز مجدداً به همین بحث توحیدى و آیات الهى باز مى گردد.
4 ـ بخش مهم دیگرى از این سوره در مسائل مربوط به «معاد» و دلائل گوناگون آن و چگونگى حشر و نشر و سؤال و جواب در روز قیامت و پایان جهان، و بهشت و دوزخ سخن مى گوید، که در این قسمت، نکته هاى بسیار مهم و دقیقى نهفته شده است.
و در لابلاى این بحثهاى چهارگانه آیاتى تکان دهنده براى بیدارى و هشیارى غافلان و بى خبران آمده است که اثرى نیرومند در دلها و جانها دارد.
خلاصه این که: در این سوره، انسان با صحنه هاى مختلفى از آفرینش، قیامت و زندگى و مرگ، انذار و بشارت روبرو مى شود که، مجموعه اى بیدارکننده و نسخه اى شفابخش را تشکیل مى دهد.(1)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.