آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

بخش اول این سوره: از مسأله توحید و مبارزه با شرک و مسأله نبوت پیامبر اسلام(ص) سخن مى گوید. در بخش دوم: گوشه هائى از تاریخ نه نفر از پیامبران خدا را بیان می کند. بخش سوم: سخن از سرنوشت کفار در قیامت است. چهارمین بخش: از آفرینش انسان و مقام والاى او و سجده فرشتگان بر آدم، سخن مى گوید. پنجمین و آخرین بخش: تهدیدى است براى همه دشمنان لجوج و تسلى خاطرى است براى پیامبر اسلام(ص) و بیان این واقعیت که او در دعوت خود هیچ گونه اجر و مزدى از کسى نمى طلبد و هیچ درد و رنجى براى هیچ کسى نمى خواهد.

این سوره، در حقیقت مکملى براى سوره «صافات» است و استخوان بندى مطالبش شباهت زیادى با استخوان بندى سوره «صافات» دارد و از این نظر که سوره «مکّى» است تمام ویژگیهاى این سوره ها را در زمینه بحث از مبدء و معاد و رسالت پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) در بر دارد و آن را با مطالب حساس دیگرى آمیخته و در مجموع، معجونى شفابخش براى همه جویندگان راه حق، فراهم ساخته است.
محتواى این سوره را در پنج بخش، مى توان خلاصه کرد:
بخش اول: از مسأله توحید و مبارزه با شرک و مسأله نبوت پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) و سرسختى و لجاجت دشمنان مشرک در برابر این دو امر سخن مى گوید.
بخش دوم: گوشه هائى از تاریخ نه نفر از پیامبران خدا را منعکس ساخته و بالخصوص از «داود»، «سلیمان» و «ایوب»(علیهم السلام) بحث بیشترى دارد، مشکلات آنها را در زندگى و دعوت به سوى خدا منعکس مى سازد، تا درسى باشد آموزنده براى مؤمنان نخستین که در آن موقع، تحت فشار شدیدى قرار داشتند.
بخش سوم: سخن از سرنوشت کفار طاغى و یاغى در قیامت و تخاصم و جنگ و جدال آنها در دوزخ مى گوید و به مشرکان و افراد بى ایمان نشان مى دهد که پایان کار آنها به کجا خواهد رسید.
چهارمین بخش: سخن از آفرینش انسان و مقام والاى او و سجده کردن فرشتگان براى آدم مى گوید و نشان مى دهد، که فاصله قوس صعودى و نزولى انسان تا چه حد عظیم است، تا این کوردلان بیخبر، به ارزش وجودى خویش پى برند و در برنامه هاى انحرافى خود تجدید نظر کنند و از زمره شیاطین به در آیند.
پنجمین و آخرین بخش: تهدیدى است براى همه دشمنان لجوج و تسلى خاطرى است براى پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) و بیان این واقعیت که او در دعوت خود هیچ گونه اجر و مزدى از کسى نمى طلبد و هیچ درد و رنجى براى کسى نمى خواهد.(1)