آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

اعمال کفار با اهداف مادی انجام می شود؛ لذا غالبا در همین دنیا جزای اعمال نیک خود را می بینند. این نیت و هدف است که به عمل شکل و محتوا مى دهد .اگر برنامه  و هدف سالم باشد، خود عمل نیز چنین خواهد بود، ولى اگر برترین اعمال را با انگیزه اى پست و هدفى بى ارزش انجام دهیم، آن عمل به کلّى مسخ و بى محتوا مى شود.

پاسخ این سؤال را اگر با جهان بینى توحیدى و معیارهاى آن بررسى کنیم، کاملاً روشن است؛ زیرا آنچه به عمل شکل و محتوا مى دهد، نیت انگیزه و هدف و برنامه آن است.
اگر برنامه و انگیزه و هدف سالم و ارزنده و قابل ملاحظه باشد، خود عمل نیز چنین خواهد بود، ولى اگر برترین اعمال را با انگیزه اى پست، برنامه اى نادرست و هدفى بى ارزش انجام دهیم، آن عمل به کلّى مسخ و بى محتوا مى شود وچون خاکسترى خواهد بود بر سینه تند باد!
بد نیست با یک مثال زنده این بحث را روشن کنیم: اکنون برنامه هائى تحت عنوان حقوق بشر در جهان غرب و از طرف قدرت هاى بزرگ، پیشنهاد و دنبال مى شود، همین برنامه از ناحیه پیامبران نیز دنبال شده اما محصول، محتوا و ثمره این دو از زمین تا آسمان متفاوت است.
قدرت هاى جهانخوار وقتى دم از حقوق بشر مى زنند، مسلّماً انگیزه انسانى و معنوى و اخلاقى ندارند، هدفشان ساختن پوششى است براى جنایات بیشتر و استعمار فزون تر و انگیزه و برنامه درست براى همین مقصد تنظیم شده است، لذا اگر فى المثل پاى چند نفر از جاسوسانشان به زنجیر بیفتد، فریاد دفاعشان از حقوق بشر، همه دنیا را پر مى کند، اما آن روز که خودشان در «ویتنام» دست هاشان به خون میلیون ها نفر آلوده بود، و یا در کشورهاى اسلامى، آن همه فجایع را به بار مى آوردند، حقوق بشر به دست فراموشى سپرده شده بود، بلکه حقوق بشر، همکارى با هیأت هاى حاکم و زورگو و دست نشانده بود!
اما یک پیامبر راستین و یا وصىّ پیامبرى همچون على(علیه السلام) حقوق بشر را براى آزادى واقعى انسان ها مى خواهد، براى شکستن غل و زنجیرهاى اسارت دنبال مى کند، و هرگاه ظلم و ستم به انسان بى دفاعى شود، فریاد مى زند، مى جوشد مى خروشد و سپس دست به کار مى شود.
و به این ترتیب، اولى خاکسترى است بر سینه تندباد و دومى، زمین پربرکتى است براى پرورش انواع گیاهان و درختان برومند و گل ها و میوه ها.(1)