آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

امام رضا(ع) نقل مى کند؛ جوانى از امام علی(ع) درباره فضیلت جنگجویان سوال می کند، امام فرمودند من همین سؤال را از پیامبر(ص) پرسیدم. و ایشان فرمودند: «هنگامى که جنگجویان تصمیم بر شرکت در میدان جهاد مى گیرند خداوند آزادى از آتش دوزخ را براى آنها مقرر مى دارد و هنگامى که آماده میدان مى شوند فرشتگان به وجود آنها افتخار مى کنند. هنگامى که از خانواده خود خداحافظی می کنند، از گناهان خود خارج مى شوند، و هنگام روبرو شدن با دشمنان، مردم جهان نمى توانند میزان ثواب آنها را درک کنند، و ....  .

امام على بن موسى الرضا(علیه السلام) از امیر مؤمنان على(علیه السلام) چنین نقل مى کند: هنگامى که حضرت، مشغول خطبه بود و مردم را تشویق به جهاد مى کرد، جوانى برخاست و عرض کرد: «اى امیر مؤمنان! فضیلت جنگجویان در راه خدا را براى من تشریح کن»!.
امام(علیه السلام) در پاسخ فرمود: من بر مرکب پیغمبر(صلى الله علیه وآله) و پشت سر آن حضرت سوار بودم و از غزوه «ذاتُ السَّلاسِل» برمى گشتیم همین سؤال را من از پیامبر(صلى الله علیه وآله) پرسیدم.
پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: هنگامى که جنگجویان تصمیم بر شرکت در میدان جهاد مى گیرند خداوند آزادى از آتش دوزخ را براى آنها مقرر مى دارد.
هنگامى که سلاح بر مى دارند و آماده میدان مى شوند فرشتگان به وجود آنها افتخار مى کنند.
هنگامى که از همسر، فرزند و بستگانشان خداحافظی می کنند، از گناهان خود خارج مى شوند...
از این موقع آنها هیچ کارى نمى کنند مگر این که پاداش آن مضاعف مى گردد و در برابر هر روز، پاداش عبادت هزار عابد براى آنها نوشته مى شود...
هنگامى که با دشمنان رو به رو مى شوند، مردم جهان نمى توانند میزان ثواب آنها را درک کنند.
هنگامى که گام به میدان براى نبرد بگذارند و نیزه ها و تیرها رد و بدل شود و جنگ تن به تن شروع گردد، فرشتگان با پر و بال خود اطراف آنها را مى گیرند و از خدا تقاضا مى کنند در میدان، ثابت قدم باشند، در این هنگام منادى صدا مى زند: «اَلْجَنَّةُ تَحْتَ ظِلالِ السُّیُوفِ»؛ (بهشت در سایه شمشیرها است).
در این هنگام ضربات دشمن بر پیکر شهید، ساده تر و گواراتر از نوشیدن آب خنک در روز گرم تابستان است.
هنگامى که شهید از مرکب فرو مى غلطد، هنوز به زمین نرسیده، حوریان بهشتى به استقبال او مى شتابند و نعمت هاى بزرگ معنوى و مادى که خدا براى او فراهم ساخته است، براى او شرح مى دهند.
و هنگامى که شهید به روى زمین قرار مى گیرد، زمین مى گوید: آفرین بر روح پاکیزه اى که از بدن پاکیزه پرواز مى کند، بشارت باد بر تو، «اِنَّ لَکَ ما لا عَیْنٌ رَأَتْ وَ لا أُذُنٌ سَمِعَتْ وَ لا خَطَرَ عَلى قَلْبِ بَشَر»؛ (نعمت هائى در انتظار تو است که هیچ چشمى ندیده و هیچ گوشى نشنیده و بر قلب هیچ انسانى خطور نکرده است).
و خداوند مى فرماید: «من سرپرست بازماندگان اویم، هر کس آنها را خشنود کند مرا خشنود کرده و هر کس آنها را به خشم آورد مرا به خشم آورده است...». (1)، (2)