آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

وحى و ارتباط با عالم غیب وسیله اى است براى درک حقایق؛ هنگامى که گفتنى ها به حکم «أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِیْنَکُم» گفته شد، قطع این راه ارتباطى، مشکلى ایجاد نمى کند. ضمن اینکه ارتباط با عالم غیب برای آوردن شریعت قطع شده ولی ارتباط با عالم بالا که نتیجه ارتقاء نفس و پالایش روح است، وجود دارد و ارتباطى به مسأله پایان رسالت و نبوت ندارد.

پاسخ این سؤال با توجه به نکته زیر روشن مى شود و آن این که:
اولاً: وحى و ارتباط با عالم غیب وسیله اى است براى درک حقایق؛ هنگامى که گفتنى ها گفته شد، و همه نیازمندی ها تا دامنه قیامت در اصول کلى و تعلیمات جامع پیامبر خاتم بیان گردید قطع این راه ارتباطى، دیگر مشکلى ایجاد نمى کند.
ثانیاً: آنچه بعد از ختم نبوت براى همیشه قطع مى شود، مسأله وحى براى شریعت تازه و یا تکمیل شریعت سابق است، نه هرگونه ارتباط با ماوراء جهان طبیعت، زیرا هم امامان با عالم غیب ارتباط دارند، و هم مؤمنان راستینى که بر اثر تهذیب نفس، حجاب ها را از دل کنار زده اند و به مقام کشف و شهود نائل گشته اند.
فیلسوف معروف «صدر المتألهین شیرازى» در «مفاتیح الغیب» چنین مى گوید: وحى یعنى نزول فرشته بر گوش و دل، به منظور مأموریت و پیامبرى؛ هر چند وحى منقطع شده است و فرشته اى بر کسى نازل نمى شود، و او را مأمور اجراى فرمانى نمى کند، زیرا به حکم «أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِیْنَکُم» آنچه از این راه باید به بشر برسد رسیده است، ولى باب الهام و اشراق، هرگز بسته نشده و نخواهد شد، ممکن نیست این راه مسدود گردد.(1) اصولاً، این ارتباط نتیجه ارتقاء نفس و پالایش روح و صفاى باطن است و ارتباطى به مسأله رسالت و نبوت ندارد، بنابراین در هر زمان مقدمات و شرائط آن حاصل گردد، این رابطه معنوى بر قرار خواهد گشت و هیچ گاه نوع بشر از این فیض بزرگ محروم نبوده و نخواهد بود (دقت کنید).(2)