كشف و شهود، راه يافتن به عالَم ماوراء حس و مشاهده حقائق آن عالَم با چشم درون است؛ درست مانند مشاهده حسى بلكه قوي‌تر، يا شنيدن آن زمزمه‌ها با گوش جان. البته بايد توجه داشت كه هر كسي نمي‌تواند چنين ادعائى كند و نبايد به سخنان هر مدعي کشف و شهود گوش فرا داد.

وحى و ارتباط با عالم غیب وسیله اى است براى درک حقایق؛ هنگامى که گفتنى ها به حکم «أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِیْنَکُم» گفته شد، قطع این راه ارتباطى، مشکلى ایجاد نمى کند. ضمن اینکه ارتباط با عالم غیب برای آوردن شریعت قطع شده ولی ارتباط با عالم بالا که نتیجه ارتقاء نفس و پالایش روح است، وجود دارد و ارتباطى به مسأله پایان رسالت و نبوت ندارد.