اولا: شرور اموری «عدمی» هستند، یعنی مثلا وقتی می گوییم بیماری، منظورمان عدم سلامت است. امر عدمی نمی تواند منتسب به خالقی باشد.
ثانیا: شرور اموری «نسبی» هستند نه مطلق. یعنی از آنجا که بدی ذاتی آن امر نیست، برای صدق وصف بدی برای آن نمی توان به صورت کلی و مطلق حکم داد. به تعبیر دیگر برای صدق وصف «بد» برای هر پدیده، پای عنصری به عنوان «ملاک مقایسه» به میان می آید که چیزی جز دیدگاه و منافع شخصی ما نیست.
ثالثا: میکروب ها نیز مثل همه آفریده های الهی بنا به ضرورتی خلق شده و فعال شدن دستگاه ایمنی بدن و تقویت آن منوط به فعالیت میکروب هاست. خارج از بدن نیز میکروب ها فواید بسیار زیادی در تجزیه فضولات و لاشه های حیوانات مرده و تبدیل و بازیابی آنها به عناصر حیاتی ای چون ازت و هیدروژن و اکسیژن دارند.

علت فاسد نشدن عسل به خاطر وجود «پتاسيم» در آن است كه مانع رشد ميكروبها مى شود. به علاوه عسل داراى مقدارى مواد ضدعفونى كننده مانند: اسيد فورميك است که مصريان قديم به خاطر اين خاصيت، مردگان خود را با آن موميائى مي كرد‌ند.

میرزا بهاء با برداشتن موضوع نجاست، می گوید: خداوند با بخشش و کرم، همه اشیاء را در دریای طهارت وارد کرده. ظاهرا میرزا نمی دانسته که امور تکوینی قابل تغییر و تبدیل نمی باشد و طهارت و نجاست اشیایی مانند سگ و خوک دائمی و همیشگی است. اسلام سیزده قرن پیش در مقام بهداشت و برای صحت و عافیت بشر دستورهایی داده، که امروزه علم و دانش بشر، به برخی از اسرار و حقائق آنها پی برده است.