امام علی(ع) با اشاره به رعايت حد و اندازه در جمع آوری ثروت می فرمایند: «اى فرزند آدم هر چه بيش از مقدار خوراك خود به دست آورى خزانه دار ديگران در آن خواهى بود»، در واقع غالب مردم در به دست آوردن ثروت، اندازه اى قائل نيستند، اما با کمی دقت مي توان دریافت که بهره انسان از ثروت، مقداری است كه مصرف مى كند، البته مقصود امام(ع) این نيست كه انسان تنها به اندازه قوت خود تلاش کند؛ بلكه انسان بايد بسيار تلاش كند و اضافه آن را صرف كارهاى خير نماید، نه اين كه آنها را ذخيره كرده و براى وارثان بگذارد.

مذمت «دنیا» در آیات قرآن و سخنان معصومین(ع) تنها شامل گروهی از انسان ها می شود که دنیا را برای هوی و هوس و استثمار دیگران می خواهند. همانند سخن پیامبر(ص) که می فرماید: «كسى كه درهم و دينار را بپرستد، رانده شده از راه خداست» اما تلاش برای فراهم آوردن امكانات جهت خدمت به ديگران و تقویت اقتصاد جامعه اسلامی، عبادتی کم نظیر است. از این رو امام على(ع) افتخار مى كند كه در دوران حكومت او تمام مردم كوفه از زندگانى مطلوب و قابل قبولى برخوردار بودند.

فعاليت شركت‌هاي هرمي داراي تبعات و پيامدهاي منفي زيادي است. احتمال بروز تنش‌هاى اجتماعى، آسيب‌هاى جبران ناپذير اقتصادى، بازماندن از فعاليّت‌هاى سالم اقتصادي، تضعيف روابط اخلاقى، افول روحيه عدالت طلبى و حق‌جويى و هدر رفتن سرمايه عمر، تنها بخشي از تبعات و پيامدهاي منفي فعاليت اين گونه شركت‌هاست.