در قرآن آیات فراوانی در مذمت «ربا» آمده است و هر کدام از آیات تعابیر شدیدی در مورد این معضل اجتماعی و اخلاقی دارد. مانند: رباخواری با ایمان سازگار نیست، موجب کفر و ظلم است، و جنگ با خدا می باشد و ...

رواياتى به دست ما رسیده است كه دلالت بر هلاكت «رباخواران» در دنيا دارد. به عنوان مثال: امام صادق(ع) می فرمایند: «وقتی كه خداوند اراده بر هلاكت قومى كند، ربا در ميان آنها ظاهر مى گردد» که این هلاکت، مجازات دنیایی ربا خواران محسوب می شود.

نمایندگان نجران از پیامبر(ص) درخواست کردند مقدار مالیات سالانه آنان در نامه ای نوشته شود و امنیت منطقه نجران از طرف پیامبر(ص) تضمین گردد. پیامبر در عهدنامه ای که در اوج عدالت و دادگستری و نشانه جاویدان رفتار عادلانه با اقلیت هاست، مالیاتی متعارف و معادل خمس و زکاتی که از مسلمانان گرفته می شد مقرر نمود و اعلام نمود که جان و مال و سرزمین ها و معابد اهالی نجران مشروط به خودداری از رباخواری محترم است.

تحریم «ربا» حداقل در هفت آیه از قرآن کریم به وضوح دیده می شود و قرآن مجید به شدت هر نوع رباخواری را تحریم می کند، تا جایی که آن را نوعی کفر به خدا دانسته و از ناحیه خدا و رسولش به رباخوار اعلان جنگ می دهد و رباخوار را مستحق خلود در آتش جهنم می داند.