بعضي ها خيال مي كنند كه خداوند به دليل حديث «كنت كنزا مخفيا» از مخلوقاتش نفع مي برد؛ درحالي كه اين حديث اولا داراي ضعف سندي است و دوما اگر عده اي گنجي پيدا كنند نفع آن به خودشان باز مي گردد. عارفان هم اگر خدا را بشناسند به خودشان سود رسانده اند و به سرمايه عظيمي دست پيدا كرده اند و در اين صورت نفعي به خدا نمي رسانند.
خداوند در قرآن می فرماید: «کسانى که طلا و نقره را جمع آورى و پنهان مى کنند و در راه خدا انفاق نمى نمایند، آنها را به عذاب دردناکى بشارت ده».در واقع با وجود مستحق در جامعه، آنان نمى توانند اموال خود را ذخیره کنند؛ از سویی هنگامى که مصالح جامعه اسلامى ایجاب کند، حکومت اسلامى مى تواند در جمع آورى اموال محدودیت قائل شود. پیامبر(ص) فرمود: «خدا زکات را واجب نکرد، مگر به خاطر این که باقیمانده اموال شما را پاکیزه گرداند». بنابراین در شرایط عادی پرداختن زکات کافى است و باقی اموال کنز محسوب نمى شود.
قال الصّادق عليه السّلام :
اَللّهم ... وَ ارْحَمْ تِلْکَ الاَعْيُنَ الَّتى جَرَتْ دُمُوعُها رَحْمَةً لَنا وَ ارْحَمْ تِلْکَ الْقُلُوبَ الَّتى جَزَعَتْ وَ احْتَرَقَتْ لَنا وَ ارْحَمِ الّصَرْخَةَ الّتى کانَتْ لَنا.
بحارالانوار، ج 98، ص 8