این کار به دو علت ضرورت دارد؛ یکی این که غربی ها و سردمداران مسيحيّت، براى دور نگه داشتن مردم از اسلام، همواره به دروغ تبليغ مى كنند كه اسلام دين جنگ و خشونت است، و در سايه شمشير پيشرفت كرده است، در حالی که اسلام سرشار از رحمت و عاطفه است. از سوی دیگر افكار و اعمال برخی مسلمان نماها، همچون وهّابى ها و سلفى های متعصّب، موجب این ضرورت شده است.

امیرالمؤمنین علی(ع) در توصیف عمرو عاص مى فرماید: «پسر نابغه، دشمن خدا و یاور دشمن خدا به سوى مصر رفته است». هم چنین حضرت می فرمایند: «ناپاکان گنهکار مصر را فتح کردند، همان سردمداران ستم و ظلم، آنان که مردم را از راه خدا باز داشتند و اسلام را منحرف نمودند».

یکى از موارد اختلاف على(ع) با دشمنان و حتّى با بعضى از دوستانش این بود که آنها مى گفتند تقسیم عادلانه بیت المال هر چند حق است، امّا هماهنگ با مصلحت نیست و باید سردمداران را مقدّم شمرد و از سهم مستضعفان کاست. ولی على (ع) با این که مى دانست این سیاست چه مشکلاتى را براى او به بار خواهد آورد و در بعضى از صحنه ها مایه شکست اوست، باز دست از این برنامه الهى برنداشت و حق را بر مصلحت مقدم نکرد