شفای پیامبر(ص) از بیماری به واسطه تلاوت دو سوره ناس و فلق بر بالین ایشان و بشارت به قبولی نماز «وتر» کسی که این دو سوره و سوره توحید را در آن نماز بخواند، از جمله فضیلت های تلاوت این سوره می باشد که در روایات آمده است.

«ثعلبى» مى گويد: پيامبر(ص) هنگام مهاجرت به«مدينه» علي(ع) را جهت اداي ديون و تحويل اماناتش جاي خود نهاد. وي نيز با ايثار جانش در بستر نبي خوابيد؛ که جبرئيل مى گفت: آفرين بر تو اى على! خداوند به واسطه تو بر فرشتگان مباهات مى کند. ابن عباس، اسکافي و دیگران  معتقدند آيه فوق در فضيلت اين شب«ليلة المبيت» نازل گرديد.

خداى متعال در آیه 68 سوره «زمر» می فرماید: پس از دمیده شدن در صور، همه اهل آسمان ها و زمین مى میرند، سپس گروهى را استثنا مى کند. درباره این که آنها چه کسانی اند نظراتی وجود دارد: گروهى معتقدند: آنها جمعى از فرشتگان بزرگ خدا همچون «جبرئیل»، «میکائیل»، «اسرافیل» و «عزرائیل» مى باشند. بعضى، حاملان عرش خدا را نیز بر آن افزوده اند و بعضى دیگر، ارواح شهدا را مستثنا دانسته اند. ولى از ذیل بعضى از روایات استفاده می شود که این گروه باقى مانده نیز، سرانجام مى میرند.

بهترين تفسير از بين تفاسير براي آيه «يوم يقوم الروح»، آن است که روح را فرشته اى برتر از جبرئيل و ميکائيل و همراه با رسول و امامان(ع) معرفي مي نمايد.

در شأن نزول این آیات آمده: هنگامى که پیامبر(ص) به مدینه آمد روزى یکى از علماى یهود به نام ابن صوریا با جمعى از یهودیان نزد ایشان آمدند و سؤالات گوناگونى در باره نشانه های نبوت او پرسیدند. از جمله گفتند: نام آن فرشته اى که بر تو نازل مى شود چیست؟ فرمود: «جبرئیل». ابن صوریا گفت: او دشمن ما است، اگر فرشته وحى تو«میکائیل» بود به تو ایمان مى آوردیم.