آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

خداى متعال در آیه 68 سوره «زمر» می فرماید: پس از دمیده شدن در صور، همه اهل آسمان ها و زمین مى میرند، سپس گروهى را استثنا مى کند. درباره این که آنها چه کسانی اند نظراتی وجود دارد: گروهى معتقدند: آنها جمعى از فرشتگان بزرگ خدا همچون «جبرئیل»، «میکائیل»، «اسرافیل» و «عزرائیل» مى باشند. بعضى، حاملان عرش خدا را نیز بر آن افزوده اند و بعضى دیگر، ارواح شهدا را مستثنا دانسته اند. ولى از ذیل بعضى از روایات استفاده می شود که این گروه باقى مانده نیز، سرانجام مى میرند.

خداى متعال در آیه 68 سوره «زمر» مى فرماید: (و در «صور» دمیده مى شود، پس همه کسانى که در آسمان ها و زمینند مى میرند، مگر کسانى که خدا بخواهد؛ سپس بار دیگر در «صور» دمیده مى شود، ناگهان همگى به پا مى خیزند و در انتظار [حساب و جزا] هستند)؛ «وَ نُفِخَ فِى الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِى السَّماواتِ وَ مَنْ فِى الاَرْضِ إِلاّ مَنْ شاءَ اللهُ ثُمَّ نُفِخَ فیهِ أُخْرى فَإِذاهُمْ قِیامٌ یَنْظُرُونَ».
خداوند متعال در آیه فوق مى فرماید: همه اهل آسمان ها و زمین مى میرند، سپس گروهى را استثنا مى کند و مى فرماید: «إلاّ مَنْ شاءَ اللهُ»؛ (مگر کسانى که خدا بخواهد) در این که این کسان کیانند؟ در میان مفسران گفتگو است.
گروهى معتقدند: آنها جمعى از فرشتگان بزرگ خدا همچون «جبرئیل»، «میکائیل»، «اسرافیل» و «عزرائیل» مى باشند.
بعضى، حاملان عرش خدا را نیز بر آن افزوده اند. و بعضى دیگر، ارواح شهدا را که به حکم آیات قرآن: «أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ»؛ (زنده اند و در نزد پروردگارشان روزى مى برند)، مستثنا دانسته اند.
البته این روایات منافاتى با هم ندارند، ولى به هر حال، از ذیل بعضى از همین روایات به خوبى استفاده مى شود، که این گروه باقى مانده نیز، سرانجام مى میرند، به گونه اى که در سرتاسر عالم هستى، موجودى زنده نخواهد بود، جز خداوند «حَىٌّ لا یَمُوت».
در این که: مرگ براى فرشتگان یا ارواح شهدا، انبیاء و اولیاء چگونه است؟ احتمال دارد، مراد از مرگ، درباره آنها گسستن پیوند روح از قالب مثالى بوده باشد، یا از کار افتادن فعالیت مستمر ارواح. (1)