مطابق روايات فريقين، اهل بيت(ع) به عنوان «امان اهل زمين» معرفى شده اند. ابن حجر از پيامبر(ص) نقل كرده كه فرمود: «اهل بيت من، امان براى اهل زمين هستند پس هر گاه اهل بيتم هلاك شوند خداوند آن چه را كه به اهل زمين وعده داده خواهد رسيد». اين حديث به خوبى دلالت بر اين نكته دارد كه بايد در هر زمانى فردى از اهل بيت عصمت و طهارت(عليهم السلام) كه اهليت براى تمسك دارد موجود باشد و او غير از معصوم نيست و در اين زمان غير از مهدى موعود(ع) كسى ديگر نيست، پس بايد موجود باشد و گرنه زمين و آنچه در آن است نابود خواهد شود.

قرآن درباره اينكه فرشتگان الهي براي چه كساني دعا و استغفار مي كنند؟ در يك آيه مي فرمايد: «فرشتگان و حاملان عرش براي مؤمنان طلب مغفرت مي كنند» و در آيه ديگر مي فرمايد: «ملائكة الله براي اهل زمين استغفار مي كنند». جمع اين دو آيه اين است كه در هر دو مراد، مؤمنان هستند؛ زيرا فرشتگان، غير مؤمن را نمي ‏بينند، غير مؤمن تاريك است. هر خانه ‏اي را كه فرشته ببيند براي اهلش، طلب مغفرت مي كند.

خداى متعال در آیه 68 سوره «زمر» می فرماید: پس از دمیده شدن در صور، همه اهل آسمان ها و زمین مى میرند، سپس گروهى را استثنا مى کند. درباره این که آنها چه کسانی اند نظراتی وجود دارد: گروهى معتقدند: آنها جمعى از فرشتگان بزرگ خدا همچون «جبرئیل»، «میکائیل»، «اسرافیل» و «عزرائیل» مى باشند. بعضى، حاملان عرش خدا را نیز بر آن افزوده اند و بعضى دیگر، ارواح شهدا را مستثنا دانسته اند. ولى از ذیل بعضى از روایات استفاده می شود که این گروه باقى مانده نیز، سرانجام مى میرند.