«فردوس» نام باغي است كه نعمت ها در آنجا جمع است و از برترين باغ هاى بهشت است. در آنجا مقاماتى است كه فرد بهشتى در آن مقامات، توجّهى به باغ و ميوه و حور العين نكند. مقام ديگر، مقام رضوان الله است كه وقتى مى بينند خداوند از آنها راضى شده احساسشان را با هيچ چيز معامله نمي كنند.

هر يک از ائمه(ع) در فضايل حضرت فاطمه(س) نکاتي ارزنده بیان فرموده اند. در نگاه ائمه فاطمه(س) چنان مرتبه والايى دارد که در زندگی خود به ایشان مباهات مى کردند و ایشان را داناتر و پرهيزگارتر و گرامى تر از آن می دانستند که نیاز به تمجید داشته باشد. ایشان به اصحاب خود می گفتند: نبوت هيچ پيامبرى تکميل نشد مگر اين که به فضيلت فاطمه زهرا(س) اقرار نموده، محبت او را دارا بود. ایشان دختر رسول خدا فاطمه(س) را براى خود سرمشق و الگو قرار داده بودند.

«فردوس» برترین جاى بهشت است، و ساکنان فردوس علاوه بر ایمان و عمل صالح، باید داراى صفات ممتازى  باشند. قرآن در این رابطه می فرماید: «کسانى که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند باغ هاى فردوس منزلگاهشان است». از این رو توصیه شده است که هر وقت از خدا تقاضاى بهشت را مى کنید، فردوس را تقاضا کنید که جامع ترین و کامل ترین منزلگاه هاى بهشت است. در واقع همت افراد با ایمان، باید در همه چیز و در همه حال، عالى باشد، حتى در تمناى بهشت به مراحل پائین تر قناعت نکند.

در روایات اسلامى فضیلت بسیارى براى این سوره بیان شده است. از جمله: بشارت فرشتگان به روح و ریحان برای تلاوت کننده این سوره در قیامت و بشارت فرشته مرگ هنگام قبض روح؛ و پایان یافتن زندگى قاری این سوره با سعادت و قرار گرفتن در فردوس، همراه با پیامبران و رسولان.