امام صادق(ع) در مورد صفات و نشانه هاي شيعه واقعي مي‌فرمايند: «شيعيانِ ما را به اوقات نماز امتحان كنيد كه چگونه به آن اهميّت مى‌دهند و اينكه چگونه اسرار و مقامات ما را در نزد دشمنان بازگو نمى‌كنند و همچنين با اموال‌شان امتحان كنيد كه چگونه به ديگر برادران‌شان كمك مى‌كنند». متاسفانه بعضي از شيعيان يا به اصل نماز اهميت نمي‌دهند و يا نسبت به نماز اول وقت سهل انگارند و يا از هر دو فاصله گرفته‌اند و اسم خود را شيعه هم مي‌گذارند.

خداوند در قرآن کریم ضمن سفارش به نمازگزاران براي حفظ «اوقات نماز» می فرماید: «نمازگزاران واقعی كساني هستند كه بر نماز خويش مواظبت دارند». از روايات معلوم مي شود كه نماز اول وقت به صورت امري تابان جلوه مي كند؛ حقيقتي دارد كه زنده است، روحي دارد كه براي هميشه هست؛ دعا مي كند و دعاي نماز نيز هميشه مستجاب است و اگر كسي نماز نخواند يا در وقت نخواند به صورت چهره تاريك در مي ‏آيد و مي گويد تو مرا ضايع كردي خدا تو را ضايع كند.

برخی مى پندارند این انواع وقت هاى نماز از ویژگى هاى فقه شیعه است، در حالى که انواع وقت، در فقه اهل سنت نیز دیده مى شود، هر چند در تعداد با هم تفاوت دارند. نووى می گوید: ظهر سه وقت دارد؛ وقت فضیلت، وقتِ اختیار و وقت عذر. وقت فضیلت اول آن است، وقت اختیار فاصله وقت فضیلت تا آخر وقت است، و وقت عذر وقت عصر است. سپس مى گوید: قاضى حسین گفته که نماز ظهر چهار وقت دارد. وقت فضیلت، وقت اختیار، وقت جواز و وقت عذر، و وقت جواز وقتى است که سایه به اندازه شاخص شود که آخر وقت است.