کتاب «مناقب آل ابی طالب» که به «المناقب ابن شهر آشوب» مشهور است توسط ابو عبد الله (ابوجعفر) رشیدالدین محمد بن علی بن شهر آشوب مازندرانی (488 ق ـ 588 ق) یکی از بزرگترین دانشمندان تاریخ، فقه، کلام و حدیث جهان اسلام تالیف شده است.

عایشه بعد از واقعه جمل بارها ابراز پشیمانی کرد و ابن زبیر را ملامت نمود. وی می گفت: به خدا سوگند، دوست داشتم بیست سال پیش از این روز، مرده بودم. دوست داشتم در سوگ ده فرزند مانند حارث بن هشام مى نشستم و همراه پسر زبیر، این راه را نمى پیمودم. وقتى آیه: «وقرن فى بیوتکنّ...» را تلاوت مى کرد، چنان می گریست که روسرى اش خیس مى شد. او به عبد الله بن عمر می گفت: اگر تو مرا باز مى داشتى، دست به شورش نمى زدم... .

خوارزمى، حافظ ابومؤیّد و ابومحمّد موفّق بن احمد بن ابوسعید اسحاق بن مؤیّد مکّى حنفى، معروف به اخطب خوارزم است. او فقيه، حافظ، محدِّث، خطيب، آشنا به سيره و تاريخ ، اديب و شاعر بود. وي خطبه ها و اشعار مدوّنى دارد. هفت کتاب وى مشهور شده از جمله  کتاب فضائل امير المؤمنين(ع) که اين کتاب را بسيارى از ائمه حديث از مؤلّف روايت کرده اند. وي حدود سال 484 متولّد شده، و  در سال 568 وفات کرده است.

در کتاب مُرُوج الذهب و المناقب از ابن عباس نقل شده که از پیامبر(ص) شنید: دشنام به علی(ص) دشنام به پیامبر(ص) و دشنام به پیامبر(ص) دشنام به خداست.