اولا: منظور از فروع دین احکام شرعی اسلام در موضوعات و زمینه های مختلف است؛ به دیگر سخن، فروع دین مجموعه تکالیفی است که یک مسلمان باید به آنها عمل نماید. فروع دين بسيار زياد است و هر شخصى نمى تواند آنها را از منابع دینی استخراج كند. شمارش آنها به هشت یا ده، از باب اهمیت اینها در بخش عبادات است و گرنه آن چنان که برخی از علما گفته اند، هر آنچه در برابر اصول قرار دارد و جزء احکام عملی است، یعنی همه واجبات و محرمات و احکام معاملات از فروع دین شمرده می شوند.

ثانیا: نگاهی به آیات قرآن و بیان حکم حجاب در آنها، احادیث معصومین(ع) در بیان حدود و ثغور آن، تأکیدات آنها بر مسأله عفاف و حیا، دستورات و اقدامات عملی شان در محکوم کردن بی حجابی و بی عفتی و سیره بانوان اهل بیت(ع) مانند حضرت زهرا(س) و حضرت زینب(س) در حفظ حجاب و پوشش عفیفانه، کم ترین تردیدی را باقی نمی گذارد که حجاب هم سنگ و هم وزن بسیاری دیگر از فروع فقهی است و اگر از آنها بیشتر نباشد، بی شک کم تر از آنها هم نیست.

شیعه طبق روایات فراوان ائمه(ع)، اتفاق دارند که اذان و اقامه از متن دین و شعائر آن است و خداى متعال توسط جبرئیل آن را بر دل پیامبر اعظم(ص) نازل فرموده است و آن حضرت نیز به بلال یاد داده است. خدایى که نماز را واجب ساخته، اذان را هم واجب کرده و هر دو از سوى یک مبدأ است و در تشریع اذان هیچ انسانى نه در بیدارى و نه در خواب مشارکت نداشته است.

سِفر تثنیه و کتاب های آن، بیان کننده برخی حوادث تاریخی است، از این رو دانشمندان به آن تاریخ تثنیه می گویند. این کتب با تاریخ  آوارگی بنی اسرائیل آغاز و تا  دوران جلای بابل ادامه می یابد، که شامل کتاب های صحیفه یوشع، داوران، روت، اول و دوم سموئیل، اول و دوم پادشاهان می شود. بر اساس این کتب، خدا قوم یهود را برای آن که قوم مخصوص وی باشند، برگزیده و با دعوت آنان به اطاعت خدا، از آن ها می خواهد شعائر را از آیین های شرک پاک کرده و قربانی خود را تنها در معبد اورشلیم تقدیم خداوند نمایند.

ائمّه اطهار(ع)  با تأکید و ترغیب مردم به اقامه سوگواری امام حسین(ع)، به نقش کلیدی این مجالس در حفظ وحدت، توجهی ویژه داشتند. این مجالس با جلوگیری از پراکندگى نیروها، و با بسیج توده هاى متفرّق، قدرت عظیمى را بنا نهادند. با نگاهى به تاریخ اسلام پس از حادثه کربلا در می یابیم که امام حسین(ع) در کربلا، ظلم ستیزی و اجرای عدالت را به نسل بشر تعلیم داد که مى تواند راه گشاى تمام امّت ها باشد. گاندى، رهبر استقلال هندوستان، معتقد بود؛ هندوستان برای پیروزی، باید از سرمشق امام حسین(ع) پیروى کند.

هر ملتى در هر زمانى براى برانگیختن عواطف و احساسات افراد خود و دعوت آنها به وظائف فردى و اجتماعى، شعارى داشته و دارد. اسلام اذان را برای مومنین تعیین کرده است. چه شعارى از این رساتر که با نام خداى بزرگ آغاز مى گردد، با اعلام وحدانیت و یگانگى آفریدگار جهان و گواهى به رسالت پیامبر(ص) اوج مى گیرد و با دعوت به رستگارى، فلاح، عمل نیک، نماز و یاد خدا پایان مى گیرد. عبارات کوتاه و موزون، محتویات روشن، مضمون سازنده و آگاه کننده از ویژگی های آن است.

بر فرض که این کار به حکم اوّلى مکروه باشد، در مورد قبور انبیاء و اولیاء(ع)، عنوان ثانویه اى وجود دارد. «شعائر خدا» چیز هایى است که موجب توجه و تقرّب انسان به خدا مى شود و مظهرى از مظاهر الهی است. انبیاء، اولیاء، صلحا و شهدا از مصادیق شعائر الله هستند و همان طور که در حال حیات احترامشان واجب بود، پس از مرگ نیز قبورشان باید مورد احترام باشد. تعظیم این قبور به هر وسیله از جمله ساخت بنا و ترمیم قبور آنها و ساختن صحن و سرا و مسجد در اطراف آنها، امرى راجح و پسندیده و بلکه لازم و ضرورى است.

در عصر جاهليت انحرافات شرک آميزي در حج ابراهيمي بوجود آمده بود. مثلا مشرکان در سعي«صفا» و«مروه»، بت هاي«اساف» و«نائله» را تبرک مى کردند. بعد از اسلام هم که  اين دوبت نابود شده بودند، باز مسلمين به خاطر سابقه شرک آميز آن، ازسعي صفا و مروه کراهت داشتند. لذا آيه فوق نازل شد و اعلام داشت مسلمانان فريضه سعى را ترک نکنند.