امام علی(ع) پس از آنكه خبر مسرت بخشى از آينده اهل بيت(ع) و پيروان مكتب آنها مى دهد، مى فرمايد: «دنيا همچون شتر بدخويى است كه بعد از چموشى به ما روى مى آورد و همچون شترى است كه دوشنده شير را گاز مى گيرد تا شير را براى فرزندش نگهدارى كند»، سپس این آیه را تلاوت کردند: «مى خواهيم بر مستضعفان زمين منت گذاريم و آنها را پيشوايان و وارثان آن قرار دهيم»، و می فرمودند: «منظور از مستضعفان در آيه فوق، آل محمد(ص) است كه خداوند مهدى آنها را بر مى انگيزد و به آنها عزت مى بخشد و دشمنانشان را خوار و ذليل مى كند».

ظلم و فساد شرط و علت ظهور نیست؛ بلکه آمادگی جهان برای ظهور است. وقتي مردم جهان ثمره تلخ تبعيض ها و بى عدالتى ها را بچشند، ناراحت مى شوند و در جست و جوى يك طريق اصلاح و يافتن يك مصلح جهانى گام بر مى دارند. در نتيجه هسته اصلى زمينه براى ظهور، آمادگى و آگاهى از عواقب وضع نابسامان امروز دنيا است، نه اينكه وجود ظلم و فساد هدف اصلى باشد.

مسئله «انتظار» حكومت حق و عدالت «مهدي» و قيام مصلح جهانى در واقع مركب از دو عنصر «نفى» و «اثبات» است. عنصر نفى همان بيگانگى با وضع موجود و عنصر اثبات، طلب وضع بهتر و تلاش برای آن است؛ و اگر اين دو جنبه در روح انسان به صورت ريشه دار حلول كند سرچشمه دو رشته اعمال دامنه دار مي شود: اول ترك هرگونه هماهنگى با عوامل ظلم و فساد و مبارزه با آنها. دوم خودسازى و خوديارى و جلب آمادگي هاى فردی و اجتماعی اعم از جسمى و روحى و مادى و معنوى، براى شكل گرفتن آن حكومت واحد جهانى و مردمى.

برای آماده شدن زمینه های ظهور باید به دو اصل مهم توجه كرد. اول اينكه مردم را از ظلم و فساد مطلع کرد و دوم اينكه آنها را بايستي برای پذیرش حکومت جهانی آماده نمود. در اخبارى كه در بعضى از منابع اسلامى وارد شده به اين موضوع اشاره گرديده كه قبل از قيام آن مصلح بزرگ، بايد تعليمات اسلام در سطح جهانى تبليغ گردد و حجّت بر همگان تمام شود.

اگر کسانی بگویند باید به ظلم کمک کنیم تا ظهور نزدیک شود، پاسخ مي دهيم كه اولاً: ظلم و فساد باعث می شود که ما هم در صف مخالفان قرار بگیریم و به آنها کمک کنیم. ثانياً: ظلم و فساد عامل ظهور نیست؛ بلکه احساس نیاز به یک مصلح و آگاهی و آمادگی پذیرش آن، از عوامل ظهور می باشد. ثالثاً: ظلم و فساد در جهان زیاد است آنچه کم است افرادى هستند كه مردم را آگاه و بيدار كنند براى آماده سازي ظهور.