«عجله» اين خوى ناپسند، مانند بسيارى از رذايل ديگر، قبل از هر چيز از هوی پرستى سرچشمه مى گيرد. همچنین حبّ دنيا كه سرچشمه خطايا و معاصى است، كمى ظرفيت و سعه صدر، جهل و نادانی، تسویلات شیطان و تزئینات او و فريب هاى دوستان نادان و ...، از سایر عوامل شتابزدگى و عجله می باشد.

«رسوايي» يكى از پيامدهاى «شهوت پرستي» است و تاريخ بشر مملو از شرح زندگى كسانى است كه در جامعه داراى مقام و موقعيت ممتاز بودند ولى هنگامى كه اسير «شهوت» و هواى نفس شدند كارشان به رسوايى كشيد. در داستان حضرت یوسف(ع) و همسر عزیز مصر آمده است كه چگونه زليخا با وجود احترام فراوان به علت هوی پرستى رسواى خاص و عام شد.

از بسیارى از روایات و کلمات مفسران استفاده مى شود: منظور از شخصی که در آیات 175 و 176 سوره اعراف به او اشاره شده، مردى به نام «بلعم باعورا» بوده که از دانشمندان و علماى مشهور بنى اسرائیل در عصر موسى(ع) محسوب مى شده، و حتى موسى(ع) از وجود او به عنوان یک مبلغ نیرومند استفاده مى کرده، و دعای این شخص در پیشگاه خدا به اجابت مى رسید. ولى بر اثر تمایل به فرعون و وعده هاى او از راه حقّ منحرف شد و همه مقامات خود را از دست داد، تا آنجا که در صف مخالفان موسى(ع) قرار گرفت.

بر اساس آیه 23 سوره جاثیه، هواپرستى از خطرناک ترین و منفورترین بت ها نزد خداوند می باشد. بت نفس ویژگیهایی دارد که او را در ردیف منفورترین بت ها قرار می دهد؛ از جمله: هوى پرستى، مؤثرترین راه نفوذ شیطان است و پرده بر چشم و عقل آدمى مى افکند و انسان را تا مرحله مبارزه با خدا پیش مى برد. پیامبر(ص) فرمودند: خطرناک ترین چیزى که بر امتم از آن مى ترسم، هواپرستى و آرزوهاى دراز است؛ چرا که هواپرستى انسان را از حق بازمى دارد و آرزوى دراز آخرت را به فراموشى مى سپارد.

«شهوت پرستي»، پرده هاى ضخيمى بر روي عقل و فكر انسان مى اندازد و حق را در نظر او باطل و باطل را در نظر او، حق جلوه مى دهد. به همين دليل بسيارى از شهوت پرستان به هنگام غلبه شهوت كارهايى انجام مى دهند كه بعد از فرو نشستن آتش شهوت، از آن عمل خويش سخت پشيمان مي شوند. در حديث نيز آمده كه «هنگامى كه چشم، مظاهر شهوت را ببيند، عقل از مشاهده عاقبت كار باز مى ماند».

اسارت در برابر خواسته هاى نفسانى، يكى از پيامدهاى «شهوت پرستي» است؛ زيرا انسان شهوت پرست چنان اسير شهوات خود مى شود كه بازگشت از آنها برايش مشكل و گاهى نيز غير ممكن مى گردد. در روایت آمده است كه امام علي(ع) مى فرمايند: «بنده شهوت چنان اسير است كه هرگز روى آزادى را نخواهد ديد».