خاندان عباسى، طبق روايات مى‏ دانستند مهدى موعود كه تار و مار كننده كليه حكومت هاى خود كامه است، از نسل حضرت امام عسكرى(ع) خواهد بود، به همين جهت پيوسته مراقب وضع زندگى او بودند و از هر طرف او را تحت كنترل و نظارت داشتند تا بتوانند فرزند او را به چنگ آورده و نابود كنند.

معتز فرزند متوكل عباسى است كه پس از بركنارى مستعين در سال 252 زمام امور را به دست گرفت و راه پيشينيان را تعقيب كرد. پس از قتل متوكل، تركان بر امور كشور مسلط شدند، به گونه‏ اى كه اگر خليفه به خواسته ‏هاى آنان تن نمى ‏داد، نقشه بركنارى يا قتل او را مى‏ كشيدند. معتز، سرانجام توسط گروهی از آنان مورد ضرب و شتم قرار گرفت و پس از اینکه او را زیر آفتاب سوزان نگه داشتند در سردابی زندانی کرده و درش را با خشت و گچ مسدود کردند و او زنده به گور شد.
 

بر اثر نفوذ و تسلط تركان در دربار خلافت، وضع به گونه ا‏ى بود كه خليفه يك مقام تشريفاتى بيش نبود ورتق و فتق امور عملاً در دست تركان قرار داشت. روزى گروهى از تركان وارد قصر شده و معتزّ را با چوب و چماق كتك زده و در حياط قصر زير آفتاب داغ نگه داشتند. در اين موقع تركان او را از مقام خلافت خلع كردند و به منظور قتل خليفه معزول او را در حالى كه نيمه جانى در بدن داشت، در سردابى جا دادند و درب سرداب را با خشت و گچ مسدود كردند و معتز به همان حالت زنده به گور شد.

سومين خليفه معاصر امام عسكرى(ع) معتمد عباسى است که چهار سال از دوران امامت حضرت عسكرى (ع) در دوران حكومت او سپرى شده است. معتمد در سال 256 به وسيله تركان به خلافت رسيد و در سال 279 در گذشت. مورخان در بيان فساد اخلاقی معتمد داد سخن داده اند كه او شيفته عياشى و خوشگذرانى بود و آنچه براى او مطرح نبود كار و گرفتاري های مردم بود. به علت فساد اخلاق و غوطه ور شدن در شهوات، برادرش «موفق» زمام امور را به دست گرفته بود.