در ميان روايات مربوط به ماه رمضان، جامع‌ترين روايت، حديث معروف پيامبر خدا(ص) است كه مى‌فرمايد: «بر فقرا و مستمندان صدقه دهيد و بزرگانتان را اكرام كنيد و بر كوچكترهايتان ترحّم كنيد و صله رحم كنيد و زبانتان را حفظ كنيد و چشم‌هايتان را از آنچه كه نظر به آن حرام است بپوشانيد و گوش‌هايتان را از آنچه كه شنيدن آن حرام است حفظ كنيد، به يتيم‌هاى مردم محبّت كنيد تا به يتيم‌هاى شما محبّت كنند و به سوى خدا از گناهان‌تان توبه كنيد و دست‌هايتان را براى دعا در اوقات نماز به درگاهش بلند كنيد».

رسول خدا(ص) در خطبه شعبانیه فرمودند: «چشمهايتان را از چيزي كه نگاه به آن حلال نيست بپوشانيد». امام صادق(ع) نيز فرمود: «نگاه به نامحرم، تيري از تيرهاي شیطان است». آری انسان مبتلا و آلوده به نگاه حرام، مي ‏تواند در اثر تمرين و تهذيب نفس، از اين خطر رهايي پيدا كند.

رسول خدا(ص) در این باره به مسلمین تاکید می نماید که وظيفه شما در اين ماه آن است كه به فقرا و مساكين صدقه بدهيد و اين تصدق نيز بايد با احترام و قصد قربت باشد نه با تحقير يا ترحّم. ایشان همگان را به افطاري دادن ترغيب کرده می فرماید: «هر كس در ماه رمضان به خاطر خدا به روزه ‏دار افطاری بدهد، خداوند ثواب آزاد كردن بنده ‏اي را به او مي دهد و گناهانش را می ‏بخشد. عرض كردند: ما توانايي افطاری دادن نداريم چگونه به اين فيض برسيم؟ فرمود: از آتش جهنم خود را برهانيد هر چند به اندازه افطاري يك خرما يا نيمی از آن باشد».

رسول خدا(ص) در آستانه ماه مبارک رمضان طی خطبه شعبانیه به مردم فرمود: «ارحام را مورد صله و ديدن قرار داده و زبانتان را حفظ كنيد». امام صادق(ع) فرمودند: براي اينكه انسان مواظب دهان باشد و هر حرفي را نزند، معرفت خدا لازم است. كسي كه خدا را بشناسد و او را بزرگ بشمارد، در پيشگاه خداي عظيم، هر حرفي را نمي زند و شكم را هم با هر غذا، گرچه حرام باشد، آلوده نمي كند. لذّت خوردن چند لحظه ‏اي است كه غذا در دهان است. كسي كه خدا را شناخت كنار هر سفره ‏اي نمي ‏نشيند و عنايت دارد كه خود را با روزه گرفتن بپروراند.