نسخ طبق تعریف اصطلاحی عبارت است از رفع قانون سابق ـ که هنگام تشریع بر حسب ظاهر اقتضای دوام داشت ـ به وسیله قانون بعدی، به صورتی که اجتماع آن دو با هم ممکن نباشد. در نسخ رأی جدیدی ایجاد نمی شود چون این مطلب بر خدا محال است. زیرا مستلزم تغییر رأی در اثر خطا یا نقص است و این هر دو از ذات خداوند منتفی است. نسخ تنها به ما خبر می دهد که زمان اعتبار حکم قبلی به آخر رسیده است. یعنی رأی و نظری تغییر نکرده است، زیرا که از اول بنا به این تغییر بوده است. ذات مقدس خداوند بر اساس علم بی پایان خود، از تغییر مصالح و مفاسد احکامی که تشریع کرده و به تبع آن از تغییر احکام آن موضوعات مطلع است و فقط آگاهی خود را در قالب وضع قوانین جدید و نسخ قوانین گذشته، به اطلاع بشر نیز می رساند. در صورتی نسخ، اختلاف و تناقض محسوب می شود که به معنای ابطال حکم سابق با تمام خصوصیّات آن باشد. در صورتی که نسخ به معنای پایان یافتن «زمان حکم» و نه «ابطال» آن است.

امام علی(ع) درباره ویژگی های حضرت مهدی(عج) می فرماید: «او خواسته هاى دل را پيرو هدايت قرار مى دهد زمانى که مردم قرآن را تابع فكر خود قرار مى دهند». در واقع انسانها قرآن را از طريق تفسير به رأى برخواسته هاى خويش تطبيق مى كنند. او فرمان وحى را معيار سنجش و برنامه كار خويش قرار داده و تفسير به رأى و توجيه گرى را كنار مى زند. از این رو تفسير به رأى يكى از دام هاى شيطان است كه وحى الهى را بی ارزش مى نماید، به همين دليل در احاديث اسلامى اين كار به منزله كفر شناخته شده است.

مسحیان هرگز نمی گویند که عیسی(ع) کتابی به نام «انجیل» آورد. مسیحیان عیسی (ع) را «تجسم وحی الهی» می دانند و به عقیده آنان، وی حامل پیام نبوده، بلکه عین پیام بوده است. مسیحیان بر این باورند که انجیلها حاصل تلاش شاگردان اوست؛ آنها معتقدند روح القدس از طریق الهام، نویسندگان انجیلها را برای نوشتن این کتابها و ثبت برگزیده ی سخنان و کارهای بسیار زیاد عیسی(ع) در آنها رهنمون شد.

میلیون ها شیعه در جهان نماز مى گزارند، و حتى یک نفر از آنان چنین عبارتى را بر زبان نمى آورند، بلکه همه آنها با بلند کردن دست ها، سه بار «الله اکبر» مى گویند و بسیارى از آنان، حتى از چنین اتهامى، بى خبرند. منشاء این اتهام، شعار کفرآلود یهود است که معتقد بودند رشته نبوت باید در خاندان یعقوب باقی بماند، ولی جبرئیل در وحى الهى خیانت ورزید و نبوت را به فرزندان اسماعیل منتقل کرد. حال وهابی ها کلامی که یهود با آن بر ضدّ مسلمانان شعار مى دادند، به شیعه نسبت مى دهند.