«عايشه» دختر ابوبكر در سال 4 بعثت به دنيا آمد و پس از جنگ بدر با پيامبر(ص) ازدواج كرد. وي بعد از پيامبر(ص) در زمان خلافت پدرش و عمر و نيمه اوّل خلافت عثمان از طرفداران جدّى حكومت بود؛ ولى در نيمه دوم خلافت عثمان از مخالفان او شد و با بیان جمله: «نعثل را بكشيد خدا او را بكشد» حكم به كشتن خليفه داد. او پس از رسيدن خلافت به امام علي(ع)، به جنگ با ايشان روي آورد و پس از شكست، به مدينه رفت و گوشه نشين شد؛ اما وقتي از قتل امام باخبر شد بسيار خوشحال گشت.

در ماه صفر، جنگ صفین آغاز شد و یازده روز طول كشيد. هر روز دو سپاه به هم یورش می بردند و تعدادی کشته می شدند تا اینکه در روز یازدهم سپاه امام بر شامیان چیره شدند و تنها يك گام به پيروزى نهايى مانده بود اما با حیله عمرو بن عاص که گفت: مردم قرآن بر نيزه کنند و بی بصیرتی عده ای از سپاه امام که فریب شامیان را خوردند، پیروزی را به نفع آنان واگذار کردند.

معاویه و سپاهش در جنگ صفین آب فرات را بر روی امام علی(ع) و یارانش بست و گفت: اجازه نمی دهیم از این آب استفاده کنند تا از تشنگی بمیرند. اشعث بن قيس و اشتر به دستور امام با دشمن جنگیدند تا آنان را از اطراف شریعه فرات دور کردند و بر آب مسلط شدند؛ آنگاه امام به یارانش فرمود: اجازه دهيد كه شامیان هم از آب بردارند.