آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

برای پیروزی بر دشمن نمی توان از هر روشی استفاده كرد. امام علی(ع) وقتی بر شريعه فرات مسلط شد لشكر معاويه را از بردن آب منع نكرد و پيامبر اسلام(ص) هم در جريان فتح خيبر، حاضر نشد تا آب را به روي يهوديان ببندد. آری براى يك «سياستمدار الهى» پيروزى بر دشمن از لحاظ اهميت در درجه دوم است و در درجه اوّل حفظ ارزشها مهم است. ارزشهايى كه ماندنى است و بهترين وسيله تكامل جامعه انسانى و پرورش انسانهاى شايسته و تشكيل «حيات طيبه» است.

عده اي تعجّب مى كنند زمانی كه مي شنوند امام على(عليه السلام) در صفّين بعد از آن كه دشمن آب را به روى او بست و ياران امام علي(عليه السلام) دشمن را عقب راندند و شريعه فرات را در اختيار گرفتند، به پيشنهاد بعضى از يارانش كه مى گفتند: شما هم دستور دهيد آب را به روى لشكر دشمن ببندند تا از پاى درآيند، اعتنايى نكرده و فرمود: «آبى را كه خدا بر آنها حلال كرده از آنها منع نمى كنم!».(1)
و همچنین تعجّب مى كنند وقتی كه مى شنوند پيش از اميرمؤمنان على(عليه السلام)، پيامبر اكرم(صلى الله عليه و آله و سلم) به پيشنهاد كسانى كه به هنگام محاصره قلعه هاى خيبر اصرار داشتند آب را به روى يهوديان ببندند اعتنائی نکرد.(2) يا هنگامى كه مى شنوند «مسلم بن عقيل» با اين كه مى توانست ابن زياد را غافلگيرانه در خانه «هانى بن عروه» به قتل برساند، از اين كار خوددارى كرد و گفت: حديث پيامبر اكرم(صلى الله عليه و آله و سلم) به يادم آمد كه از «ترور» منع فرموده است: «أَلاْيمانُ قَيِّدُ الْفَتْكَ»(3)، در شگفتى فرو مى روند!
افرادی كه در حال و هواى شرايط حاكم بر سياستهاى شيطانى زندگى مى كنند، هرگز به سياستهاى الهى كه حفظ ارزشها در متن آن قرار دارد، نمى انديشند. براى يك «سياستمدار الهى» پيروزى بر دشمن در درجه دوم اهميت است و در درجه اوّل حفظ ارزشها مهم است؛ ارزشهايى كه ماندنى است و بهترين وسيله تكامل جامعه انسانى و پرورش انسانهاى شايسته و تشكيل «حيات طيبه» است.(4)