آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

همان گونه كه انسان موظف به امانت داری است، امانت گذار نيز بايد به هوش باشد كه امانت خويش را به دست چه كسى مى سپارد؟ پيامبر(ص) می فرمایند: «كسى كه امانت خويش را به غير امين بسپارد، خدا ضامن حفظ آن نيست؛ زيرا خدا او را از سپردن امانت به چنين كسى نهى كرده است». همچنين امام باقر(ع) می فرمایند: «كسى كه فرد غير امين را امين بشمرد مال خود را ضايع کرده و حجتى در برابر پروردگار ندارد». بنابراين مديران جامعه اسلامى نباید پست ها و مقامات مختلف حكومت را به افراد خائن بسپارند.

همان گونه كه انسان های امین، موظف به امانت داری هستند، امانت گذاران نيز بايد به هوش باشند كه امانت خويش را به دست چه كسى مى سپارند، اگر كسى امانتش را به دست انسان بد سابقه اى سپرد و او در امانت خيانت كرد، بايد خويشتن را ملامت كند. پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) در حديثى مى فرمایند: «مَنِ اْئَتَمَنَ غَيْرَ اَمِين فَلَيْسَ لَهُ عَلَى اللّهِ ضِمانٌ لاَِنَّه قَدْ نَهَاهُ اَنْ يَأْتَمِنَهُ»(1)؛ (كسى كه امانت خويش را به غير امين بسپارد خدا ضامن حفظ آن نيست؛ زيرا خدا او را از سپردن امانت به چنين كسى نهى كرده است). امام باقر(عليه السلام) در این رابطه مى فرمايند: «مَنِ ائِتْمَنَ غَيْرَ مُؤْتَمَن فَلا حُجَّةَ لَهُ عَلَى اللّهِ»(2)؛ (كسى كه فرد غير امين را امين بشمرد [و امانتش را به او بسپارد، مال خود را ضايع كرده و] حجتى در برابر پروردگار ندارد).

بنابراين بر تمام مديران جامعه اسلامى لازم است كه آگاه باشند، مبادا پست ها و مقامات مختلف حكومت را كه از مهم ترين امانت هاى الهى هستند، به دست افراد خائن بسپارند كه هم دنياى خويش را تباه مى كنند و هم دين خود را، زیرا آنان مسؤوليت سنگينى در پيشگاه خدا دارند.(3)