آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

تکالیف مؤمنین نسبت به امام زمان(عج) عبارتند از: ايمان به حتمى بودن خروج حضرت مهدى(عج)، صبر و تمسك به دين حق در فتنه ها، درخواست معرفت پیدا کردن به امام زمان(عج) از خداوند، تجديد بيعت و ثبات بر اطاعت، مقابله با شبهات، كمك به برادران مؤمن، فريب نخوردن از مدعيان دروغين مهدويت، زياد دعا كردن براى تعجيل فرج، وقت معين نكردن براى ظهور، دوست داشتن حضرت و ... .

مؤمنین در مورد حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه) و موقعيت آن حضرت وظايف سنگينى بر عهده دارند که به برخى از آنها اشاره مى كنيم:
1. ايمان به حتمى بودن خروج حضرت مهدي(عجل الله تعالی فرجه)؛ در روايات اهل سنت مى خوانيم كه پيامبر اكرم(صلى الله عليه و آله) فرمود: «مَنْ اَنْكَرَ خُرُوجَ الْمَهْدِىِّ فَقَدْ كَفَرَ بِمَا اُنْزِلَ عَلَى مُحَمَّدٍ»(1)؛ (هر كس منكر خروج مهدى شود به آنچه بر محمد(صلى الله عليه و آله) نازل شده كفر ورزيده است).
2. صبورى و تمسك به دين حق در فتنه ها؛ امام صادق(عليه السلام) فرمود: «طُوبَى لِمَنْ تَمَسَّكَ بِأَمْرِنَا فِي غَيْبَةِ قَائِمِنَا فَلَمْ يَزِغْ قَلْبُهُ بَعْدَ الْهِدَايَةِ»(2)؛ (خوشا به حال كسى كه در غيبت قائم ما متمسك به امر ما شده و قلب او بعد از هدايت منحرف نشود).
3. تمسك به ولايت امام غايب؛ امام باقر(عليه السلام) از رسول خدا(صلى الله عليه و آله) نقل كرده كه فرمود: «طُوبَى لِمَنْ أَدْرَكَ قَائِمَ أَهْلِ بَيْتِي وَ هُوَ يَأْتَمُّ بِهِ فِي غَيْبَتِهِ قَبْلَ قِيَامِهِ وَ ...»(3)؛ (خوشا به حال كسى كه قائم اهل بيت مرا درك كند و در غيبت او قبل از قيامش به او اقتدا كند و ...).
4. طلب معرفت امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) از خداوند متعال؛ شيخ كلينى(رحمة الله عليه) به سند خود از ابو بصير نقل كرده كه امام باقر(عليه السلام) به من فرمود: «هَلْ عَرَفْتَ إِمَامَكَ؟ قَالَ قُلْتُ: إِي وَ اللَّهِ قَبْلَ أَنْ أَخْرُجَ مِنَ الْكُوفَةِ، فَقَالَ حَسْبُكَ إِذاً»(4)؛ (آيا امامت را شناخته اى؟ عرض كردم آرى به خدا سوگند قبل از آنكه از كوفه خارج شوم، فرمود: همین تو را بس است).
5. تجديد بيعت و ثبات بر اطاعت؛ در دعاى عهد از امام صادق(عليه السلام) مى خوانيم: «اللَّهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ لَهُ فِي صَبِيحَةِ يَوْمِي هَذَا وَ مَا عِشْتُ مِنْ أَيَّامِي عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَيْعَةً لَهُ فِي عُنُقِي لَا أَحُولُ عَنْهَا وَ لَا أَزُولُ أَبَداً اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ الذَّابِّينَ عَنْهُ ...»(5)؛ (بار خدايا همانا من براى او [حضرت مهدى (عجل الله تعالی فرجه)] در اين روزم عهد و پيمان و بيعتى را در گردنم تجديد مى كنم بيعتى كه از آن بازنگشته و هرگز آن را زايل نمى سازم، بار خدايا مرا از ياران و كمك كاران و مدافعين از آن حضرت قرار بده) که در اين دعا سخن از تجديد عهد با امام خود در هر روز است.
6. مقابله با شبهات و اشكالات؛ امام صادق(عليه السلام) در حديثى فرمود: «فَإِيَّاكُمْ وَ الشَّكَّ وَ الِارْتِيَابَ انْفُوا عَنْ نُفُوسِكُمُ الشُّكُوكَ وَ قَدْ حُذِّرْتُمْ فَاحْذَرُوا وَ مِنَ اللَّهِ أَسْأَلُ تَوْفِيقَكُمْ وَ إِرْشَادَكُمْ»(6)؛ (پس خود را از شك و ترديد دور كنيد و از شك ها بپرهيزيد، شما بر حذر شديد پس حَذَر كنيد و من توفيق و ارشاد شما را از خداوند خواستارم).
7. كمك و يارى برادران مؤمن؛ امام صادق(عليه السلام) در حديثى آيه «وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ» در سوره «عصر» را بر مواسات و هم يارى برادران دينى منطبق ساخته اند.(7)
در تفسير امام عسكرى(عليه السلام) آمده است: هر كس متكفل يتيمى براى ما شود كه محنت استتار ما او را وامانده كرده و از علوم ما كه به دستش رسيده او را سرشار كند تا اينكه ارشاد شده و هدايت يابد خداوند متعال در حق او مى فرمايد: «يَا أَيُّهَا الْعَبْدُ الْكَرِيمُ الْمُوَاسِي! إِنِّي أَوْلَى بِالْكَرَمِ، اجْعَلُوا لَهُ يَا مَلَائِكَتِي فِي الْجِنَان‏ بِعَدَدِ كُلِّ حَرْفٍ عَلَّمَهُ أَلْفَ أَلْفِ قَصْرٍ ...»(8)؛ (اى بنده كريم كه يارى كننده اى، من از تو در كرم سزاواترم، اى ملائكه من براى او در بهشت به هر حرفى كه تعليم داده يك مليون قصر قرار دهيد ...).
8. فريب نخوردن از مدعيان دروغين مهدويت؛ امام صادق(عليه السلام) فرمود: «وَ لَتُرْفَعَنَّ اثْنَتَا عَشْرَةَ رَايَةً مُشْتَبِهَةً لَا يُدْرَى أَيٌّ مِنْ أَيٍّ»(9)؛ (... و به طور حتم دوازده پرچم و دعوت مشتبه برپا خواهد شد كه از همديگر تشخيص داده نمى شود ...).
9. زياد دعا كردن براى تعجيل فرج؛ حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه) در توقيعى كه در جواب سؤال هاى اسحاق بن يعقوب فرستادند فرموده اند: «وَ أَكْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِيلِ الْفَرَجِ فَإِنَّ ذَلِكَ فَرَجُكُمْ»(10)؛ (زياد براى تعجيل فرج دعا كنيد؛ زيرا فرج شما در آن است).
10. اجتناب از جزع و بی تابی؛ كلينى(رحمة الله عليه) به سندش از امام صادق(عليه السلام) نقل كرده كه فرمود: «إِنَّمَا هَلَكَ النَّاسُ مِنِ اسْتِعْجَالِهِمْ لِهَذَا الْأَمْرِ إِنَّ اللَّهَ لَا يَعْجَلُ لِعَجَلَةِ الْعِبَادِ إِنَّ لِهَذَا الْأَمْرِ غَايَةً يَنْتَهِي إِلَيْهَا ...»(11)؛ (همانا مردم به جهت عجله كردن در اين امر هلاك شدند، خداوند به خاطر عجله بندگان عجله نخواهد كرد؛ زيرا براى اين امر نهايتى است).
11. وقت معين نكردن براى ظهور؛ امام صادق فرمود: «إِنَّا أَهْلُ بَيْتٍ لَا نُوَقِّتُ»(12)؛ (همانا ما اهل بيت وقت معين نمى كنيم).
12. دوست داشتن حضرت مهدي(عجل الله تعالی فرجه)؛ در روايات فراوانى به دوستى اهل بيت عصمت و طهارت(عليه السلام) و از آن جمله امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) سفارش شده است. اين به نوبه خود مى تواند در جلب توجه مردم به حضرت و پيروى از دستورات او و ديگر امامان تأثير بسزايى داشته باشد.(13)