آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

خداوند در قرآن درباره جمعى از پيامبران الهى كه همگى در برابر مشكلات صبر و شكيبايى پيشه كردند و به خاطر صبرشان غرق در رحمت الهى گشته و در زمره صالحان قرار گرفتند، مى فرمايد: «و اسماعيل و ادريس و ذوالكفل را به ياد آور كه همه از صابران بودند و ما آنها را در رحمت خود وارد كرديم؛ زيرا آنها از صالحان بودند».

خداوند در قرآن ضمن اشاره به جمع ديگرى از پيامبران الهى كه همگى در برابر مشكلات صبر و شكيبايى پيشه كردند و به خاطر صبرشان غرق در رحمت الهى گشته و در زمره صالحان قرار گرفتند، مى فرمايد: «وَ اِسمَاعيلَ وَ اِدريسَ وَ ذَالكِفْلِ كُلٌّ مِنَ الصَّابِرينَ * وَ اَدْخَلْنَاهُم فِى رَحْمَتِنَا اِنَّهُم مِنَ الصَّالِحينَ»(1)؛ (و اسماعيل و ادريس و ذوالكفل را به ياد آور كه همه از صابران بودند * و ما آنها را در رحمت خود وارد كرديم؛ زيرا آنها از صالحان بودند). صبر «اسماعيل(علیه السلام)» روشن و آشكار است؛ زيرا:
اولاً: آماده شد كه پدر او را به قربانگاه برد و كارد بر گلويش بگذارد و قربانى شود؛ هر چند خداوند، بر آنها محبت كرد و گوسفندى به عنوان قربانى به جاى «اسماعيل(علیه السلام)» براى آنها فرستاد.
ثانياً: در سرزمين خشك و سوزان مكه، كنار خانه خدا ماند تا تدريجاً آنجا رونق گرفت.
در مورد صبر «ادريس(علیه السلام)» گفته اند: نخستين كسى بود كه در ميان قوم خويش مبعوث شد تا آنها را به سوى خدا دعوت كند، اما با وجود مرارت زيادى كه در اين راه كشيد، قومش دعوت او را اجابت نكردند. ناميدن «ذوالكفل(علیه السلام)» به اين نام و قرار گرفتن در زمره صابران بزرگى كه پيش از او به نبوت رسيده اند، به اين علت بوده است كه او در ميان بنى اسرائيل مى زيست، خداوند به يكى از انبيا كه حكومت بنى اسرائيل را در دست داشت، وحى فرستاد كه مى خواهم قبض روحت كنم، بايد حكومت خود را به ديگرى واگذارى و او بايد كسى باشد كه در برابر تو تعهد كند، تا هر شب به عبادت خدا بر خيزد و همه روز روزه گيرد و در ميان مردم داورى كند، بى آن كه خشمگين گردد. جوانى گفت: من متكفّل همه اينها مى شوم. اين سخن را گفت و تا پايان عمرش به هر سه عهدش (با تمام مشكلاتى كه داشت) وفا كرد؛ خداوند او را به مقام نبوت مبعوث نموده و او را «ذوالكفل» ناميد.(2)
آرى، اين سه بزرگوار، همه از اسطوره هاى صبر و شكيبايى بودند كه قرآن كريم به عنوان سرمشقى براى مسلمين جهان، به زندگى آنها اشاره مى كند.(3)