آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

یکی از اسباب «تکبّر»، داشتن مال و ثروت فراوان است که غالباً در ميان پادشاهان و ثروتمندان دیده می شود. این افراد غالباً از امکانات دنیوی استفاده می کنند تا افرادِ فاقدِ این امور را تحقیر كنند. از نمونه های قرآني این نوع تکبر، داستان قارون است که برای برتری جویی بر بنی اسرائیل ثروت خود را به نمايش گذاشت و سرانجام به فرمان خدا با تمام ثروت هایش در زمین فرو رفت و نابود شد.

یکی از اسباب تكبّر، «داشتن مال و ثروت فراوان» است كه غالباً در ميان پادشاهان و سرمايه‏ داران بزرگ و صاحبان اراضى وسيع كشاورزى و كارخانه‏ ها ديده مى ‏شود. آنها كه غالباً از لباسهاى گران قيمت و پر زرق و برق و مركب‏هاى سوارى گرانبها و خانه‏ هاى وسيع و قصرهاى مجلّل استفاده مى‏ كنند، افرادى را كه فاقد اين امورند مورد تحقير قرار مى‏ دهند و نسبت به آنها فخرفروشى مى‏ كنند و اين از زشت‏ ترين و كثيف‏ ترين انواع تكبّر است.
گاه اين گونه متكبّران آن قدر گزافه‏ گويى مى‏ كنند كه به مؤمنان فقير صالح خطاب كرده مى‏ گويند: بيچاره! اگر من بخواهم صدها نفر مثل تو را مى‏ خرم و آزاد مى ‏كنم! تو چى هستى و چه ارزشى دارى؟ مخارج يك روز منزل من به اندازه مخارج يك سال يا تمام عمر توست! و امثال اين فخرفروشی ها.
قرآن مجيد نمونه ‏هايى از اين نوع تكبّر و عاقبت آن را بيان كرده است، از جمله در داستان قارون مى‏ خوانيم: او براى برترى‏ جويى بر بنى اسرائيل به نمايش ثروت خود پرداخت و در يكى از روزها با تمام زينت خود در برابر قومش (بنى اسرائيل) ظاهر شد تا آنجا كه صبر و طاقت را از بينندگان ربود و بسيارى از دنيا پرستان آرزو كردند كه اى كاش همانند ثروت قارون را داشتند، «فَخَرجَ عَلَى قَوْمِهِ فِى زِينَتِهِ قَالَ الَّذِينَ يُرِيدُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا يَا لَيْتَ لَنَا مِثْلَ مَا اُوتِىَ قَارُونُ».(1)
در تواريخ آمده است كه قارون با يك جمعيّت چهارهزار نفرى در ميان بنى اسرائيل ظاهر گشت در حالى كه همه آنها بر اسبهاى گران قيمت با پوشش‏ هاى سرخ سوار بودند، كنيزان زيباى سفيد رو را با خود بيرون آورد كه روى زينهاى طلا كه بر استرهاى سفيد رنگ قرار داشت سوار بودند و همه غرق زينت آلات بودند!؛ ولى اين تكبّر و برترى جويى چندان نپاييد، چيزى نگذشت كه زمين به فرمان خدا، او و تمام قصرها و ثروتهايش را در كام خويش فرو برد تا زندگى اين ثروتمند خودخواه مستكبر و مغرور، درس عبرتى براى تمام انسانها در طول تاريخ بشود.(2)،(3)