آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

اين كه در بعضي از روايات آمده است كه: «روزه بگيريد تا گرسنه شويد و درد گرسنگان را بچشيد»، به آن خاطر است كه در قيامت عدّه ‏اي واقعاً گرسنه هستند و هر چه غذا مي‏ خورند سير نمي شوند و علتش اين است كه آنها در دنيا هرگز سير نمي شدند؛ چون حسّ آز و طمع تمام شدني نيست؛ لذا توصيه شده كه بيشتر به فكر گرسنگي و تشنگي قيامت باشيد تا به فكر گرسنگي و تشنگي ديگران.

ماه مبارك رمضان از عظمت خاصي برخوردار است، حضرت رسول اكرم(صلی الله عليه و آله و سلم) در ماه شعبان مي فرمايد: خودتان را آماده كرده و از خدا بخواهيد تا ماه رمضان را با بركت و رحمت و مغفرتي كه مي‏ آيد، ادراك كنيد: «فَاسْأَلُوا اللَّهَ رَبَّكُمْ بِنِيَّاتٍ صَادِقَةٍ وَ قُلُوبٍ طَاهِرَةٍ أَنْ يُوَفِّقَكُمْ لِصِيَامِهِ وَ تِلَاوَةِ كِتَابِهِ فَإِنَّ الشَّقِيَّ مَنْ حُرِمَ غُفْرَانَ اللَّهِ فِي هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِيمِ وَ اذْكُرُوا بِجُوعِكُمْ وَ عَطَشِكُمْ فِيهِ جُوعَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ عَطَشَه‏»(1)؛ (با نيّتها و دلهايي پاك از خداوند طلب توفيق براي روزه و تلاوت قرآن نماييد. كسي كه از مغفرت خداوند محروم بماند، در حقيقت شقاوتش كامل است. به ياد تشنگي و گرسنگي قيامت باشيد).

در بعضي از روايات فضيلت روزه، آمده است: «روزه بگيريد، تا گرسنه شويد و درد گرسنگان را بچشيد».(2) اين به زبان ما سخن گفتن و از قدمهاي اوليه است وگرنه چرا بايد بگذاريم كسي گرسنه باشد و خودمان هميشه سير باشيم؟ در قيامت عدّه ‏اي واقعاً گرسنه هستند، غذا مي‏ خورند ولي هرگز سير نمي شوند، همان طور كه در دنيا هرگز سير نمي شدند. چون حسّ آز و طمع تمام شدني نيست، در آخرت هم به صورت «هَلْ مِنْ مَزيدٍ»(3) ظهور مي كند. فرمود: شما به فكر گرسنگي و تشنگي قيامت باشيد نه به فكر گرسنگي و تشنگي ديگران، آن را كه بايد در قدمهاي اوليه تأمين كرد.(4)