آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

رسول خدا(ص) فرمودند: «ان المجنون المُتَبَخْتِرُ فى مَشْيه الناظِرُ فى عطفَيه المُحَرِّكُ جَنْبَيْه بِمِنْكَبيه فذلك المَجْنوُن و هذا المُبْتَلى»؛ (ديوانه واقعى كسى است كه متكبرانه گام برمى دارد، دائماً به پهلوهاى خود نگاه مى كند، پهلوهاى خود را به همراه شانه ها تكان مى دهد [كبر و غرور از تمام وجود او مى بارد]).

روزى پيامبر گرامى اسلام(صلى الله عليه و آله) از كوچه اى عبور مى كردند. به ظاهر ديوانه اى را مشاهده كردند كه مردم گرد او جمع شده اند، پيامبر(صلى الله عليه وآله) فرمودند: «عَلَى مَا اِجتَمَعَ هَؤّلَاءِ»؛ (اينها براى چه اجتماع كرده اند؟) عرض كردند: «عَلَى المَجنُونِ يَصرَعُ»؛ (در برابر ديوانه اى كه دچار صرع و حمله هاى عصبى شده است). پيامبر(صلى الله عليه و آله) اين معلم انسانيت كه از هر لحظه حساس براى تربيت نفوس با استعداد استفاده مى كند، مناسب ديدند كه همين حالت را براى مردم به كلاس درسى تبديل كنند؛ لذا فرمودند:

«مَا هَذَا بِمَجنُونٍ اَلَا اُخبِرُكُم بِمَجنُونٍ حَقَّ المَجنُونِ؟»؛ (اين شخص، ديوانه نيست مى‌خواهيد ديوانه واقعى را به شما معرفى كنم؟) عرض كردند: آرى اى رسول خدا. حضرت فرمودند: «إِنَ‏ الْمَجْنُونَ‏ الْمُتَبَخْتِرُ فِي مَشْيَتِهِ النَّاظِرُ فِي عِطْفَيْهِ الْمُحَرِّكُ جَنْبَيْهِ بِمَنْكِبَيْهِ فَذَاكَ الْمَجْنُون‏ُ وَ هَذَا المُبْتَلَى»؛ (ديوانه واقعى كسى است كه متكبرانه گام برمى دارد، دائماً به پهلوهاى خود نگاه مى كند، پهلوهاى خود را به همراه شانه ها تكان مى دهد [و كبر و غرور از تمام وجود او مى بارد] اين ديوانه واقعى است، اما آن را كه ديديد، بيمار است).(1)،(2)