رسول خدا(ص) فرمودند: «ان المجنون المُتَبَخْتِرُ فى مَشْيه الناظِرُ فى عطفَيه المُحَرِّكُ جَنْبَيْه بِمِنْكَبيه فذلك المَجْنوُن و هذا المُبْتَلى»؛ (ديوانه واقعى كسى است كه متكبرانه گام برمى دارد، دائماً به پهلوهاى خود نگاه مى كند، پهلوهاى خود را به همراه شانه ها تكان مى دهد [كبر و غرور از تمام وجود او مى بارد]).

در روایات اسلامی، دو تفسیر درباره آیه «تَتَجافى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ» ذکر شده است. گروهی آن را به نماز عشاء تفسیر کرده اند که مؤمنان راستین، پس از نماز مغرب، برای آن  که نماز عشای آن ها از دست نرود، پیش از نماز عشاء، به بستر نمى روند. اما در روایات و کلمات بعضی از مفسرین، به برخاستن از بستر براى اداء نماز شب تفسیر شده است. پیامبر(ص) می فرمائید: قیام انسان در دل شب براى خشنودى خداست، سپس حضرت(ص) آیه «تتَجافى جُنُوبُهُم» را قرائت فرمودند.