آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

تنها آيه قرآن که مربوط به جنگ بدر و اصحاب بدر می باشد، آيه ای است که از نزول باران در جنگ بدر براى شستشو و غسل و وضو سخن می گوید و ربطي به بحث ما ندارد؛ ولى برخی از برادران متعصب آغاز آیه را حذف کرده و تنها جمله «لِیُطَهِّرَکُمْ» را آورده و بعد هم آن را دلیلى بر پاکى و قداست و عصمت همه اصحاب بدر شمرده اند.

منظور از تعبیر «اراده» در «اِنَّما يُريدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمْ الرِّجْسَ ...» اراده «تكوينى» است، نه «تشريعى» و به تعبير ديگر منظور اين نيست كه خدا به شما دستور داده است كه گرد گناهان نگرديد؛ چرا كه اين دستور الهى درباره همه مسلمانان بدون استثناء است، نه خصوص اصحاب كساء. بنابراين معلوم مى شود كه منظور اين است كه اراده تكوينى و مشيت الهى بر اين قرار گرفته كه آنها را پاك سازد و از هر گونه گناه حفظ كند و از شر شيطان و هواى نفس نگاه دارد و مى دانيم اراده خدا تخلف ناپذير است و اينكه بعضى گفته اند اراده الهى قابل تخلف است، نهايت نادانى و بى خبرى است؛ چه چيز در عالم مى تواند مانع اراده الهى شود؟ مگر اينكه اراده الهى مشروط به شرطى باشد و شرط آن حاصل نشود و مى دانيم كه اراده در آيه فوق، مطلق است و مشروط به هيچ شرطى نيست.
اينكه بعضى گفته اند لازمه اين سخن اين است كه صحابه پيامبر(صلى الله عليه وآله) مخصوصاً حاضران ميدان بدر، همه معصوم باشند؛ چون خدا در حق آنها فرموده: «وَ لكِنْ يُريدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَ لِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ»(1)؛ (بلكه مى خواهد شما را پاك سازد و نعمتش را بر شما تمام نمايد؛ شايد شكر به جا آوريد) راستى تأسف آور است؛ چرا که هنگامى كه كوره تعصب داغ مى شود، همه چيز را مى بلعد و خاكستر مى كند.
 اساساً ما چنان آيه اى در قرآن مجيد درباره جنگ بدر نداريم، آنچه در مورد جنگ بدر نازل شده اين است: «وَ يُنَزِّلُ عَلَيْكُمْ مِنَ السَّماءِ ماءً لِيُطَهِّرَكُمْ بِه وَ يُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجزَ الشَّيْطانِ»(2)؛ (و آبى از آسمان برايتان فرستاد، تا شما را با آن پاك كند و پليدى شيطان را از شما برطرف سازد). واضح است اين آيه مربوط به نزول باران (در ميدان بدر) و استفاده كردن مسلمانان از آن براى شستشوى خود و غسل و وضو است و هيچ گونه ارتباطى با بحث ما ندارد؛ ولى اين برادر متعصب آغاز آيه را حذف كرده و تنها جمله «لِيُطَهِّرَكُمْ» را آورده است و آن را دليلى بر پاكى و قداست همه اصحاب شمرده است.
البته جمله «وَ لكِنْ يُريدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَ لِيُتِمَّ نِعْمَتَه عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ» نه درباره جنگ جويان بدر، بلكه در ذيل آيه وضو و غسل و تيمم آمده است و پر واضح است كه اشاره به پاكيزگى حاصل از اين سه طهارت اسلامى مى كند. حال چگونه اين مفسّر معروف آيه را از آنجا به ميدان بدر برده و چيزى كه مربوط به غسل و تيمم است به بحث عصمت كشانده، روشن نيست.(3)