آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

روایاتى را که شیعه براى اثبات حقانیت خود به آنها استناد می کند، همگى صحیح بوده و از اعتبار زیادی نزد علمای سنی نیز برخوردار است و اگر کسی آنها را ضعیف بداند در حقیقت بسیاری از راویان اهل سنت که آنها را نقل کرده اند را، زیر سؤال برده؛ همان راویانی که پایه های مذهب اهل سنت را ساخته اند.

دکتر ناصر بن عبدالله بن على قفارى وهابى مى گوید: «شیعه درصدد مشروعیّت بخشیدن به عقیده خود یعنى تشیّع است. آنان براى ردّ ادعاى دشمنانشان که تشیّع را به اصل اجنبى باز مى گرداند این ادعا را نموده و درصدد تأیید و اثبات مذهب خود به هر وسیله برآمده اند، لذا روایاتى را در این زمینه جعل کرده و به رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نسبت داده اند و گمان کرده اند که از طرق اهل سنت روایت شده است در حالى که آن ها روایاتى است که بزرگان سنت و ناقلین شریعت به آن ها معرفت ندارند؛ بلکه اکثر آن ها جعلى، یا در طریق آن طعن وجود داشته یا از تأویلاتِ فاسدِ بعید است...».(1)
در پاسخ مى گوییم: روایاتى را که شیعه براى اثبات حقانیت تشیّع، امامت، خلافت و وصایت حضرت على(علیه السلام) و اولاد معصوم او دارد، همگى صحیح بوده و از میزان معتبر نزد اهل سنت برخوردار است [که اگر کسی آنها را ضعیف بداند در حقیقت راویانی که بسیاری از روایات اهل سنت را نقل کرده اند و پایه های این مذهب را ساخته اند را زیر سؤال برده است].
لذا آیاتى از قبیل آیه ولایت و آیه تطهیر و آیه اکمال و تبلیغ و انذار و... و نیز احادیثى از قبیل حدیث غدیر، ولایت، ثقلین، دوازده خلیفه، سفینه و امان و ده ها حدیث دیگر همگى مطابق موازین رجالى و حدیثى اهل سنت صحیح بوده است.(2)