آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

هر کس سخنی را به دروغ به پیامبر(ص) نسبت دهد از دروغ گویان است و مرتکب گناه کبیره شده و جایگاهش در آتش جهنم است. و بسیاری از بزگان اهل سنت مثل سيوطى، ابومحمّد جوينى، نووی و... نیز به این مطلب اشاره کرده اند.

پيامبر(صلى الله عليه وآله) فرموده اند: «من كذب علىّ متعمّداً فليتبوأ مقعده من النار»؛(1) (هر كس بر من عمداً دروغى نسبت دهد بايد جايگاهش را در آتش جهنم بداند).
و در روايتى ديگر از ابوهريره نقل شده كه پيامبر(صلى الله عليه وآله) فرمود: «من تقوّل علىّ ما لم اقلّ فليتبوّأ مقعده من النار»؛(2) (هر كس به من گفتارى را نسبت دهد كه من آن را نگفته ام بايد جايگاه خود را در آتش جهنم ببيند).
اين حديث از جمله احاديثى است كه 62 نفر از صحابه آن را نقل كرده اند و لذا به تصريح ابن الصلاح از جمله احاديث متواتر به حساب مى آيد.
و نيز از پيامبر نقل شده كه فرمود: «من حدّث عنّى حديثاً وهو يرى انّه كاذب فهو احد الكذّابين»؛(3) (هركس از من حديثى را نقل كند؛ در حالى كه مى داند دروغ است او يكى از دروغ گويان مى باشد).
و همچنين از حضرت نقل شده كه فرمود: «لا تكذبوا علىّ، فانّ الكذب علىّ يولج النار»؛(4) (به من دروغ نسبت ندهيد؛ زيرا نسبت دروغ بر من موجب دخول در آتش است).
سيوطى مى گويد: «من گناه كبيره اى را همانند دروغ بستن بر رسول خدا(صلى الله عليه وآله) سراغ ندارم كه احدى از اهل سنت انجام دهنده آن را به كفر نسبت دهد، و لذا شيخ ابومحمّد جوينى از اصحاب ما ـ كه پدر امام الحرمين است ـ گفته: هر كس عمداً بر رسول خدا(صلى الله عليه وآله) دروغ ببندد كفرى پيدا مى كند كه با آن از ملت اسلام خارج مى گردد. و طايفه اى از علما همچون امام ناصر الدين بن منير از امامان مالكيه او را متابعت كرده است. و اين دلالت دارد بر اين كه نسبت دروغ به رسول خدا(صلى الله عليه وآله) از بزرگ ترين گناهان كبيره به شمار مى آيد؛ زيرا هيچ كدام از گناهان كبيره نيست كه نزد اهل سنت مقتضى كفر گردد».(5)
او نيز از نووى و ديگران نقل كرده كه نسبت دروغ بر پيامبر(صلى الله عليه وآله) از گناهان كبيره به حساب مى آيد.(6).(7)