آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

عده اى از اهل سنت همانند شیعیان، حضرت مهدى(عج) را همان موعود جهانى مى دانند. همانند حافظ محمد بن یوسف گنجى شافعى که درباره امام ابى محمّد حسن عسکرى مى گوید: «از خود فرزندى به جاى گذاشت که همان امام منتظر است». هم چنین شیخ سلیمان قندوزى حنفى مى نویسد: «خبر تحقیق شده نزد افراد معتبر آن است که ولادت قائم(عج) در شب نیمه ماه شعبان سال 255 هجرى در شهر سامرا بوده». از سویی صدر الدین حموینى نقل مى کند: «همانا دوازدهمین از فرزندانم غیبت مى کند تا این که خداوند متعال به او اذن خروج و قیام مى دهد».

عدّه اى از اهل سنّت که معتقد به ولادت حضرت مهدى(علیه السلام) هستند او را همانند شیعه همان موعود جهانى مى دانند. اینک به اسامى برخى از آنان اشاره مى نماییم:
1 ـ حافظ محمّد بن یوسف گنجى شافعى (ت 658هـ ) درباره امام ابى محمّد حسن عسکرى چنین مى گوید: «وخلّف ابنه وهو الامام المنتظر. صلوات الله علیه»(1)؛ (از خود فرزندى به جاى گذاشت که همان امام منتظر است. صلوات الله علیه).
2 ـ عبدالوهاب شعرانى حنفى از برخى عرفا نقل مى کند: «فهناک یترقّب خروج المهدى(علیه السلام)وهو من اولاد الامام حسن العسکرى(علیه السلام) ومولده(علیه السلام) لیلة النصف من شعبان سنة خمس وخمسین ومأتین. وهو باق الى ان یجتمع بعیسى بن مریم(علیه السلام) فیکون عمره الى وقتنا هذا وهو سنة ثمان وخمسین وتسعمائة، سبعمائة سنة وست سنین. هکذا اخبرنى الشیخ حسن العراقى»(2)؛ (در آخرالزمان امید خروج مهدى است. او از اولاد امام حسن عسکرى(علیه السلام) است. ولادت او نیمه شعبان سال 255 هجرى اتفاق افتاد. او تا به حال زنده است تا این که حضرت عیسى(علیه السلام) در کنار او قرار گیرد. عمرش تا این زمان(958 هـ) 706 سال است. این چنین شیخ حسن عراقى به من خبر داد...).
3 ـ شیخ سلیمان قندوزى حنفى (ت 1294هـ ) مى نویسد:
«فالخبر المعلوم المحقق عند الثقات انّ ولادة القائم(علیه السلام) کانت لیلة الخامس عشر من شعبان سنة خمس وخمسین ومأتین فی بلدة سامراء»(3)؛ (خبر معلوم و تحقیق شده نزد افراد معتبر آن است که ولادت قائم(علیه السلام) در شب نیمه ماه شعبان سال 255 هجرى در شهر سامرا اتفاق افتاده است...).
4 ـ شیخ نور الدین عبدالرحمن جامى حنفى (ت 898هـ ) حضرت حجت بن الحسن را دوازدهمین امام دانسته است، آن گاه با بیان تاریخ ولادت و احوال و برخى از معجزه هایش، مى گوید: «الذى یملأ الارض عدلا وقسطاً...»(4)؛ (او کسى است که زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد...).
5 ـ شیخ الاسلام صدر الدین حموینى در باب 31 از کتابش حدیثى را نقل مى کند که دلالت صریح بر ولادت حضرت مهدى(علیه السلام) دارد. در آن حدیث که پیامبر(صلى الله علیه وآله) اسامى هر یک از اوصیا و امامان بعد از خود را بر مى شمارد، در آخر مى فرماید: «وانّ الثانى عشر من ولدى یغیب... فحینئذ یأذن الله تعالى له بالخروج...»(5)؛ (همانا دوازدهمین از فرزندانم غیبت مى کند... تا این که خداوند متعال به او اذن خروج و قیام مى دهد...).
6 ـ احمد بن یوسف ابوالعباس قرمانى حنفى (ت 1019 هـ ) مى گوید: «محمّد الحجة الخلف الصالح، وکان عمره عند وفاة ابیه خمس سنین آتاه الله فیها الحکمة کما أوتیها یحیى صبیا... واتفق العلماء على انّ المهدى هو القائم فی آخر الوقت...»(6)؛ (محمّد، حجت، خلف صالح، عمرش هنگام وفات پدرش پنج سال بود. خداوند در آن سن به او حکمت آموخت، همان گونه که در کودکى به حضرت یحیى(علیه السلام) آموخت... علما اتفاق دارند بر این که مهدى (فرزند امام عسکرى) همان قائم در آخرالزمان است...).(7)