آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«نماز جماعت» دارای آثار ارزنده ایست و در میان مسلمانان، ایجاد الفت می کند و باعث تعمیق آن می گردد. این نماز سند انسجام مسلمانان و تبلور انضباط آنهاست و نمونه ارزنده ای از هماهنگی مسلمانان می باشد .امّا میرزا بهاء در «اقدس» می گوید: «نوشته شده است برای شما اینکه نمازهایتان را به حالت انفرادی بخوانید و برداشته شده است حکم نماز جماعت؛ مگر در نماز میت و خداوند امر کننده و حکیم است». ممکن است برداشتن حکم نماز جماعت با آن همه آثار و برکات به دلیل مخالفت با روح تجدد و یا زندگی اروپائی باشد.

از آنجا که دین اسلام، دین اجتماعی و دین توحید و همبستگی است؛ برای نمازجماعت اهمیت بسیارقائل شده است. درقران مجید نیز به آن سفارش شده است؛ در آنجا که می فرماید: «وَ أَقیمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّکاةَ وَ ارْکَعُوا مَعَ الرّاکِعینَ». (1) نمازجماعت دراسلام، مظهر یگانگی و برادری و مهر و الفت است؛ و بی آنکه کسی عهده دارنظم آن باشد، خود، دارای روح انضباط وترتیب است. (2) روایات زیادی که در مورد عظمت این فریضه مهم وارد شده، حاکی از همین مطلب است.
آئین اسلام، از ابعاد اجتماعى مهمى برخوردار است و با عنایت‏ به ‏برکات آثار وحدت و تجمع و یکپارچگى، در بسیارى از برنامه‏ هایش‏ بر این بعد، تکیه و تاکید کرده است. یکی از راه ها و روشهای بسیار مؤثر برای گسترش و تعمیق فرهنگ نماز در جامعه، اقامه نماز جماعت است.اصولاً روح جمعی، روح خاصی است. نماز جماعت دارای آثار ارزنده ای است. نماز جماعت در میان مسلمانان، ایجاد الفت می کند و باعث تعمیق آن می گردد. این نماز سند انسجام مسلمانان و تبلور انضباط آنهاست و نمونه ارزنده ای از هماهنگی مسلمانان می باشد.
رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) درباره ی اهمیت نماز جماعت، فرمود: «صلاة الرجل فى جماعة خیر من صلاته فى بیته اربعین‏ سنة. قیل: یا رسول الله! صلاة یوم؟ فقال(ص): صلاة‏ واحدة‏»، (3) یک نماز با جماعت، بهتر از چهل سال نماز فرادى در خانه ‏است. پرسیدند: آیا یک روز نماز؟ فرمود: بلکه یک نماز. (4)
و می ‏فرمود: صف‏هاى نماز جماعت، همانند صف‏هاى فرشتگان در آسمان چهارم است. (4) اولین نماز جماعتى هم که بر پا شد، به امامت رسول خدا و شرکت‏ حضرت على(علیه السلام) و جعفر طیار(برادر حضرت على(علیه السلام)) بود.همین که‏ ابوطالب، فرزندش على(علیه السلام) را دید که به پیامبر اقتدا کرده، به فرزند دیگرش جعفر گفت: تو نیز به پیامبر اکرم اقتدا کن و این جماعت دو سه‏ نفرى، پس از نزول آیه ی «فاصدع بما تؤمر»(5) بود، که فرمان به علنى ساختن ‏دعوت و تبلیغ مى‏ داد. (6)
از آنجا که جناب "میرزا" با تظاهر به دین و خداپرستی مخالف بوده، به هیچ وجه حاضر نبوده که جمعی به نام دین و عبادت دور یکدیگر جمع شده و همه یک جهت و یکنواخت در اظهار کلمه حق و حفظ جبهه توحید و حقیقت هم آواز گردند.
در "اقدس" می گوید: «کتب علیکم الصلوة فرادی قد رفع حکم الجماعة الا فی صلوة المیّت انّه لهو الآمر الحکیم»؛ (نوشته شده است برای شما اینکه نمازهایتان را به حالت انفرادی بخوانید و برداشته شده است حکم نماز جماعت؛ مگر در نماز میت و خداوند امر کننده و حکیم است. (7)
ممکن است برداشتن حکم نماز جماعت با آن همه آثار و برکات به یکی از دلائل ذیر باشد:
1_ یک دعای مختصر قابل این نیست که برای آن جماعت برپا شود.
2_ شاید در میان افراد بهائی کسی که شرایط امامت جماعت را داشته باشد نیست.
3_ مأمومین به تدریج با امام جماعت انس می گیرند، و از شخص اول بهائی کم کم دور می شوند، و این مسأله در آینده خطرناک است.
4_ نماز جماعت با روح تجدد و یا زندگی اروپائی سازگار نیست. (8)