آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در مسلک بهائیت هر «سال» نوزده ماه و هر ماه نوزده روز دارد. بهاییان در ماه نوزدهم که «العلاء» نام دارد روزه می گیرند و «نوروز» عید فطرشان است. حکم زمان روزه از افکار «سید باب» است. او در «بیان» می گوید: «ذکر کنید خدا را در نوزده روز در آخر هر سال در حالتی که شما روزه گرفته باشید». همچنین «بهاء» در «اقدس» می گوید: «نوشتیم برای شما روزه گرفتن را در ایام معینی و قرار دادیم روز نوروز را عید برای شما ...».

هر سالی در مسلک بهائیت نوزده ماه است، گذشته از اینکه در خارج، نوزده روز مصداق و عنوانی ندارد، نوزده ماه نیز که سیصد و شصت و یک روز می شود با هیچ قانون طبیعی وفق نمی دهد؛ این است که این طائفه مجبور شده اند برای توافق با جریان طبیعت و کامل کردن ایّام سال در آن پنج روز که در وسط ماه هیجدهم و نوزدهم است (ایّام الهاء) را، مخصوص احسان و مهمانی قرار بدهند. و سپس داخل شهر العلاء می شوند.
پس روی این حساب (سراپا مجعول و ساختگی) شهر العلاء متصل به عید نوروز شده و عید فطر بهائیان منطبق به همان عید خواهد بود.
در "دروس الدیانة" می گوید: و روزه ما در شهر علاء مقرر شده و حدّ آن از طلوع آفتاب تا غروب آفتاب است که در ظرف این زمان باید از خوردن و آشامیدن امساک نمائیم. (1)
و اصل این حکم نیز از افکار "سید باب" است که در بیان می گوید: «فی الصوم، و لتذکروا الله فی تسعة عشر یوماً من کلّ حول آخره و انتم صائمون»؛ (ذکر کنید خدا را در نوزده روز در آخر هر سال در حالتی که شما روزه گرفته باشید). (2)
و "بهاء" در "اقدس" می گوید: «قد کتبنا علیکم الصیام ایّاماً معدودات و جعلنا النیروز عیدا لکم بعد اکمالها کذالک اضائت شمس البیان من افق الکتاب»؛ (نوشتیم برای شما روزه گرفتن را در ایام معینی و قرار دادیم روز نوروز را عید برای شما که پس از پایان روزه، عید نوروز را عید فطر قرار دهید این طور روشنائی می دهد آفتاب بیان از ناحیه کتاب). (3)
ظاهراً برای مراعات حال بندگان قرن نوزدهم ایّامی برای روزه تعیین شده است که از دوازده ساعت کمتر و از گرما هم دور باشد، تا مردم از قبول آن سر باز نزنند.
چنانکه در "مبین" می گوید: «قد کتبنا الصوم تسعة عشر یوماً فی اعدل الفصول و عفونا مادونها فی هذا الظهور المشرق المنیر»؛ (نوشتیم برای شما روزه را نوزده روز آنهم در فصل معتدل و عفو نمودیم در این ظهور از نحو دیگر). (4)
البته اینکه در دین و آئینی روزه 30 روز باشد و در آئین دیگر 19 روز، مطلبی نیست، ولی اشکال در منشأ این حکم است که چون ماههای این طائفه طبق شاهکار "بهاء الله" 19 روز است، پس باید 19 روز، روزه گرفت؛ یعنی اگر ماههای آنها 50 روزه بود در این صورت باید پیروان این طائفه 50 روز، روزه می گرفتند. (5)