آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

شرکت امناء، یکی از سازمان های نیمه مخفی بهائی است که برای معاملات، قبول موقوفه، هدیه و . . . تشکیل گردیده بود. نظیر این شرکت، نخستین بار در آمریکا و به منظور عقد قراردادها، قبول وصیت نامه­ ها و . . . تأسیس شد و پس از آن به تدریج محافل بهایی مقیم کشورهای دیگر، برای رسمیت دادن به تشکیلات بهائیت، این شرکت ها را تأسیس کردند. اما چون بهائیت در ایران به رسمیت شناخته نمی  شد، هر اقدامی از سوی محافل بهائی، رسمیت نداشت. لکن شرکت امنا، برای نخستین بار در سال 1337 در ایران به ثبت رسید.

شرکت امناء که در سال 1337 ش. (1958 م)در ایران تشکیل شد، در حقیقت یکی دیگر از سازمانهای نیمه مخفی بهائی است که برای معاملات، قبول موقوفه، هدیه، ضبط ما ترک بهائیان بدون اولاد به وجود آمده است. برای نخستین بار نظیر این شرکت در آمریکا در سال 1929 م. (1308 ش) در واشنگتن تشکیل شد. این شرکت نوبنیاد بدون اینکه تا آن روز سابقه کار داشته باشد توسط (هنری . ل . استیسون) وزیر امور خارجه وقت آمریکا به رسمیت شناخته شد، و اعتبار نامه ی تأسیس آن از جانب وی به محافل مرکزی بهائیان آمریکا و کانادا صادر شد. شرکت مزبور که به نام هیأت امناء به ثبت رسید، به موجب اظهار نامه تقاضا کنندگان به منظور: عقد قراردادها، قبول وصیت نامه ها، پذیرفتن موقوفه، انجام معاملات تجاری و بالاخره انجام هرگونه معاملات مذهبی و غیر مذهبی تشکیل شده بود. "شوقی ربانی" در این باره می نویسد: « ... تسجیل محفل ملی بهائیان امریکا به عنوان هیأت امناء که از لحاظ مقررات مملکت یک نوع شرکت رسمی محسوب است موجب گردید که هیأت محفل بتواند طبق قانون به عقد معاملات و قراردادها مبادرت نموده، املاکی به نام خود به ثبت و آنچه که از طریق وصیت و ... به جامعه بهائی اهدا می شود به نام و عنوان رسمی محفل منتقل نماید... ».(1)
پس از تشکیل شرکت امناء آمریکا و کانادا، شرکتهای مشابهی تحت همین عنوان در ممالک دیگری از جمله: هند، مصر و سودان، استرالیا و زلاند نو، جزائر بریتانیا به ثبت رسید. پس از این به تدریج همه ی محافل بهائی مقیم کشورهای مختلف جهان برای رسمیت دادن به تشکیلات بهائیت و ایجاد هیأت امناء و شرکت امناء دست به اقدام زدند و موفق شدند شرکتها و تأسیسات بهائی را به ثبت برسانند. چه اینکه توانستند در کمتر از ده سال حدود هشتاد شرکت سهامی متعلق به محفل ملی بهائی در سرتاسر جهان به ثبت برسانند.
در ایران چون هیچگاه بهائیت به رسمیت شناخته نشد و اجازه ی فعالیت علنی به پیروان آن داده نشد، هر گونه اقدامی نیز که از طرف محافل مرکزی بهائیان ایران و یا محافل مختلف انجام می گیرد به رسمیت شناخته نمی شود. نخستین باری که بهائیان موفق شدند، در سال 1337ش. (1958 م) بود. در آن سال شرکت سهامی امناء به منظور انجام هرگونه عملیات عمرانی با سرمایه ظاهری سی ملیون ریال در اداره ثبت شرکتها به ثبت رسید. این شرکت که سه هزار سهم ده هزار ریالی داشت فقط ده سهم آن با نام و بقیه سهام بی نام و متعلق به محفل مرکزی بهائیان ایران بود.(2)