آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

وجود احادیث متواتر از پیامبر(ص) مبنی بر جانشینی امام علی(ع) از یک سو و امتیاز آن حضرت(ع) در تالیف کتابهایی مملوء از احادیث و معارف پیامبر(ص)، موجب شد که خلفا از روند نقل حدیث بعد از پیامبر(ص) احساس خطر کنند و به ممنوعیت آن همت بگمارند.

قرائن شهادت مى دهد كه صدور اين دستور انگيزه سياسى داشته و منظور اين بوده است كه در پرتو آن، امتياز بزرگى را كه آن روزها نصيب امير مومنان(علیه السلام) شده بود، از بين ببرند؛ زيرا امير مومنان(علیه السلام) هنگامى كه پيامبر(صلی الله علیه وآله) در قيد حيات بود، كتاب هايى تاليف نموده بود كه در آنها احاديث پيامبر(صلی الله علیه وآله) و حقايقى را كه از آن حضرت در ابواب مختلف آموخته بود، گرد آورده بود.(1) ضمن اینکه با وجود احادیث متواتر که به جانشینی امام علی(علیه السلام) دلالت داشتند کار خلفای غاصب سخت می شد، لذا با تدوین قانون منع حدیث، از بیان این احادیث و رسوایی خود جلوگیری کردند.